Ш АПА, Ш АФ А, ж. — шкаф. У шапі стаіць ручайнік (Пожынкі, Сен. p.). Твая хустка вісіць у шафе (Сьліжыкі, Куз. рЛ Ён зьдзелаў дужа красівую шахву (Селядцова, Беш. p.). У шахваццы ляжыць лошка (Дабрамысьль, Лёз. p.). Ш АХВІР, a, м.— шафер. Мой пляменьнік быў за шахвіра (Мясаеды, Беш. p.). Ш АШ А, ж. — шоссе. Матора панеслась па шашы (P у д н я, Аз. p.). Пар. саша. Ш АШ ОК, a, м. — хорёк. Fectorius putorius BI У нас пат печкай ёсь шашок (Максімава, Куз. p.). Пар. тхор. Ш АШ УН, a, м. — блуза. У дзяўчыны парваны шашун (Ганкавічы, Беш. p.). ШВАЙКА, ж.— плоское шило, для колотья свиней. Швайкаю кабана закалоў (Труханавічы, Чаш. р.). Ш ВАГЕР, Ш 8АГРА, а, ы,м.шурин. Сустрэўся я са сваім шваграм (Селядцова, Беш. р.). Мой швагер прыехаў у госьці да мяне (Забор'е, Сен. р.). Ш ВАГЕРКА, ж.—сестра жены. Мне дасталося ў прыданае тры швагеркі (Забор'е, Сен. р.). Ш ВАЧКА, Ш ВЭЙКА, ж.— портниха. Швачка шыла сукенку (Бешанкавічы, Беш. р.). У нас шые швэйка (Чарнагосьці, Беш. р.). ШВЕД, а, м. — короед; жуки из сем. Ipidae. Швет патачыў усю кару на ёлках (Навасёлкі, Сен. р.). Ш ВОРАН. а у м.— шкворень. У рытвіне шворан зламіўся (Пятніцкая, Беш. р.). ШВЫРГНУЦЬ, дзс.—швырнуть. Як швургну ўсе гаршчкі (Стаішча, Чаш. р.). ШЭДЫ — полинявший, серый. Куртачка твая была сіненькая, а цяпер стала шэдая (Папкі, Чаш. р.). ІІІЭЛЬМА, аг.— шельма, плут, обманщик. Шэльма, яму нельзя верійь (Лужасна, Куз. р.). Ш Э Н Д З І Ц Ь, дзс. - везет, удается. Мне сяньні ня шэндзіць харашо ўзяць за дровы (Жабяньцяі, Сур. р.). Ш ЭПШАЛЬ, я, м. — дряхлый старичок Выстарэўся ён i стаў настаяшчый шэпшаль (Баравыя, Куз. р.). Ш Э Р А Н Ь,Ш Э Р А С Ь,ж.—иней. Праз усю зіму шэрань была, мабыць будзе ураджайны год (Шаркі, Куз. р.). Калі ўзімкуна дрэвах шэрасі шмат—тады вясною трэба сеіць ячмень (Грэбяні, Сен. р.). Щ ЭРЫ — серый. Куры белы, куры шэры, куры чорны ячмень пабіраюць i сьцень выбіраюць (Сьвіціна, Беш. p.). Ш ЭСЬ — шесть. Шэсь аркушаў сьцякла ўзяў, алі на дзьве балонкі не хапіла (Пятніцкая, Беш. р.). Ш ЭЎЛЯ, ж. — клячонка. За гэту шэўлю нічога ня дадуць (Доўгае, Беш. р.). ШКАБА, at. — очень худой. Зьдзелаўся, як шкаба (Луб'ева, Аз. р.). ШКАДАВАЦЬ, дзс. — жалеть. Я цябе i не шкадую (Пушкары, Сен р.). ШКАДЛІВАСЫДЬ, ж. — вредi ность. Шкадлівасьць з яе нівя! лікая (Лужасна, Куз. р.). I ШКАДЛІВЫ—вредный. Шкадлівы канёк — яму-п усё робіць шкоду (Бабінавічы, Выс. р
Дадатковыя словы
заборе, лубева
11 👁