Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
Lappa L. i інш. Шапашнік расьие ў садзе (Кузьміно, Сен. р.). Ш АПОРКАЦЦА, дзс — шевелиться, двигаться Мыш шапоркаіцца за печкай (Запрудзьдзе, Сен. р). Ш АПТУН, а, м.— шептун, знахарь. Нада будзіць схадзіць к шаптуну: ці ні падсудобіў-бы ён чаго (Навікі. Віц. р.). Ш А ПТ У X А, ж.— знахарька. Пайдзем, Ванька, да шаптухі (Бешанкавічы, Беш. р). Ш АРАВАЦЬ, дзе. — мыть мочалкой, соломой и т. п. Памагі мне шараваць пол (Бешанкавічы, Беш. р.). Ш АРАК, а, м.—1) серый заяц. Lepus europaeus transsylvaticus Matschie Шарак пабех у лес (Кузьмина, Сен. р.); 2) полусуконная юбка. Які шарак ды шарак, а ня дрыліх (Беліца, Сен р) ШАРАМЫЖНІК, а, м. -ж ул и к. Янка п а й м а ў шарамыжніка (Астроўна, Віц. р). Ш А Р А Н Ч А, ж. — саранча. Pachytylus migratorius L Шаранча наляцела ( К л я ш ч ы н о, Беш. р). ШАРЛАЦЬЦЕ, н., зб — лохмотья, рвань. Скінь сваё шарлацьце (Сялеи, Чаш р). ШАРНУЦЬ, дзе —хватить, дернуть За руку як шарнець (Стаішча Чаш. р). Ш АРОЦЬЦЕ, Ш АРЫНЬНЕ, н. зб — веснушки Вясной шароцыдя становіцца (Доўгае, Беш. р). Па аблічу дробнае шарыньне (Свярдлы, Беш р.). Ш А Р П А НІН А, ж., Ш А Р П О ЦЫД Е, н. зб — лохмотья, лоскуты. Сабралася троха шар паніны (Бешанкавічы, Беш. р.). Шарпоцьце на коўдру ўпатрэбім (Бешанкавічы, Беш. р). ШАРСЬЦШЬНЕ, н. зб. — щетина. Шарсьціньне нада для шточак (Вішкавічы, Чаш. р.). Ш АРХУБЕЛЬ, я. м.— вид рубанка. Пачысьці шархублем (Стаішча, Чаш. р). Ш А Р Ш А Т К А, ж. — большая игла. Я хацеў зашыць мех, ды зламіў шаршатку (Хлюі Куз.р). Ш АСЧАСТКА, ж.— мера в 16 гарнцев. Шастнастку бульбы пазычылі (Дубнікі, Сен р.). Ш А С Т А Ц Ь, дзс. — шуршать быстрыми движениями. Hi шастай там! (Курына, Куз. р.). Ш АСТОК, a, jm.— шестик, жердочка в доме для вешания одежды и пр Ганка, на шастку павесіла рушнік (Падлазьнікі, Куз. р.). Ш АСЬ! вкл.— прыг. Конь шась у ваду ГДоўгае, Беш. р.. Ш АСЬЩ НЫ, ж.—поминки через 6 недель после смерти. А ўжо па ім i шасьціны згулялі (Сукрэмна, Сен. р). Ш АТАН, а, м.—сатана. Ідзі к шатану (Гравы, Сен. р.). Ш АТКАВАЦЬ, дзс. — шинковать. Шаткуюць капусту (Альшанікі, Беш. р.). ШАТРАВАЦЬ, дзс. — снимать скорлупу с зерна на мельнице. Ячмень шатрую (Л у ж а с н а, Куз. р.). Ш АТРОЎКА, ж.—1) мука из провеенного зерна. Пяць пудоў шатроўкі змалоў (Л у ж а с н а, Куз. р. i; 2) мельничный постав. Будуць шатроўку пускаць, крупы рабіць (Вішкавічы, Чаш. р.). Ш АЎКОВЫ—шелковый. Тата купіў мне шаўковую хустку {Купіна, Віц. р.). Ш АЎЛЮ ГА, ж — кляча. Ён на сваей шаўлюзе не завязець гэтый воз (Слабада, Чаш. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

расьйе
3 👁
 ◀  / 394  ▶