Сен. р.). Нясі шаківіны ад ячменю (Бель, Выс. р.). ШАЛ, у, м — бешенство. Шал забраў сабаку (П я т н i ц к а я, Беш. р.). Ш АЛАПУТ, а, м. — бестолковый. Яго дужа ня слухай, ён— шалапут (Пятніцкая, Беш. р.). Ш А Л А В І Н А, Ш Л У П А В ІН А, ж.— жердь для привязкі соломы на крыше. Шалавінаю тужэй прывяжы (Гарадок, Гар. р.). Ш АЛГАЎЁ, н, зб.— жерди для привязывания соломы на крыше. Ідзі насякі шылгаўя (С i н як i, Аз. р.). ШАЛЕЦЬ, дзс.—беситься. Чаго ты шалееш? (Асінаўка, Сен. р.). Ш АЛЁНЫ— бешеный. Ці ні шалёная муха цябе ўкусіла? (Кузьміно, Сен. р.). Ш АЛЁЎКА, ж. —тонкая доска для обшивки дома. Як ператрасаў хату дык я усю шалёўку злажыў пат хлевам у садзе; намнесь гляджу аш там толькі 3 дашкі асталося (Вішкавічы, Чаш. р.); 2) шаль. Тата, купі мне шалёўку! (В i ш к а в i ч ы, Чаш. р.). ШАЛІК, а, м.—шарф. Які у цябе прыгожы шалік! (Петрачыха, Аз. р.). ШАЛІПА, ж.-слякоть, мокрый снег. Во, ужо треці дзень на дварэ такая шаліпа (Чарніца, Лёз. р.) Пар. халепа. ШАЛІНКА, ж.— шерстяной, головной платок. Дачка за шалінку атдала тройку (Альшанікі, Беш. р.). Ш А Л УДЗІВЕЦЬ. 05С.~ паршиветь. Шалудзівеюць нашы парасяты— нада лепш карміць (Жэрына, Чаш. р.). ШАЛУДЗІВЫ— паршивый. Шалудзівы парасёнак (Кляшчыно, Беш. р.). Ш АЛУПКА, ШАЛУШКА, ж скорлупа. ён дажа шалупкі ня сьніміць i так есьць (Селядцова, Беш. р.). Звары сьвіньням шалушкі (Лагавая, Аз. р.). Ш А Л У П ' Е з б, —картофельная шелуха. А шалуп'е-ш у кошыку (Стаішча, Чаш. р.). ШАЛЬМАВАТЫ— плутоватый. Ён то нічаго сказаць у цябе шэльмаваты трохі (Вейна, Сен.р.). ШАЛЬНІК, у, м. — Медвежье ухо. Царская свеча. Verbascum Thapsus L (?). Лянь колькі шальніку расьцець (Лужасна, Куз. р.). ШАЛЯВАНЫ — обшитый досками. Наўпроціў будзіць шуляваная хата Хвідасёнка (Навікі, Віц. р.). ШАЛЯВАЦЬ, дзс. — обшивать досками стены снаружи. Пойдзім к суседу дом шаляваць (Лужасна, Куз. р.). ШАЛЯНЩА, at. — шалун, ён дужа бальшая шаляніца (Зямковічы, Сен р.). ШАНАВАЦЬ, дзс.— 1) беречь. Наста шануе сваё новае плацьце (Русінава, Сен. р.); 2) уважать. Ого, як ён яе шануе! (Русінава, Сен. р.). Ш АНЦАВАЦЬ, бзс.—удаваться, везти. Ну i шанцуе-ш табе—як Заблоцкаму на мыле (Машчоны, Сен. р.). ЩАПАВАЛ, а, м.—шерстобит. Нясі шэрсьць к шапавалам, яны табе зьдзелаюць валенкі (Гарывецк, Сен. р). ШАПАРНУЦЬ, дзс.—шепнуть, Шапарнуў на вуха (Стаішча. Чаш. р.). ШАПАШНІК, у, м.—репейник. Arctium tomentosum Schrank, А
Дадатковыя словы
прйвязкі, шалупе
2 👁