ЦАПЕЦ, а, м.— чепец, головная шапочка у замужних женщин. Пашыла сабе цапец (Веляшковічы, Лёз. р.). ЦАПІЛНА, я.— рукоятка цепа. Ты састроіў крэпкае цапілна— ня зломіцца (Русінава, Сен. р.). Зламалася цапеліна (Веляшковічы, Лёз. р.). ЦАПКІ, оў, м.— приспособление, на котором сушится хлеб в снопах, или на котором в банях паряі ся. Як узьлезе на цапкі, ды як уськіне коўш вады на печку, дык на нізе ня стрымаць (Лазова, Сен. р.). ЦАПУ—ЛАПУ—кое-как. Цапу лапу i скарэй ходу! (Запрудзьдзе, Сен. р.). ЦАРКОВІШ ЧА, «.— место, где стоит или стояла церковь. На царковішчы зірні—мо тамацькі (Лужасна, Куз. р.). ЦАРКОЎНАЕ, я — крест, хоругви из церкви, которые несут провожая покойника. Нехта умёр — царкоўнае панесьлі (Жукава, Аз. р.). ЦАУЁ, я, «.—рукоятка. Трэба прыдзелаць цаўё к сярпу (Гулит, Сен. р.). Хто гэта у лошцэ зламаў цаў'ё? (Ш ч ы п ц ы, Беш. р.). ЦАХОЎКА, ж.— кружка. Аніся, падай цахоўку ( С я р к у ц і, Сен. р.). ЦАЦА, ЦАЦКА, а».— игрушка. Цаца, цаца ды ў карман (Глебаўск, Сен. р.). Дай мне маю цацку (Глушыца, Cip. р.). ЦАЦАНКА, ж. — и г р у ш к а. Абяцанка—цацанка, дурному радасьць (Вяжышча, Беш. р). ЦАЦЭНЬ, я, м. — лепешка. Пакінь цеста на цацні (Даргейкі, Сен. р.). Пар. сачэнь. ЦАЦКАЦЬ, дзс. — баловать, играть. Hi цацкай у руках! (Купіна, Віц. р.). ЦАЦУНАК у, м — у г о м о н. Гэтаму дзяцёнку сёньня цацунку няма (Гравы, Сен. р.). ЦВЫЛІК, а, м.— четырехугольный кусок материи, вшиваемый в рубашку под мышкай чаще другого цвета. Дай ты мне гэты скуматок на цвылікі (Спасская, Cip. р.). ЦВЫРКУН, а, м.—домашний сверчек. Gryllus domesticus. Цвыркун забраўся у хату (Вішкавічы, Чаш. р.). Цвыркун залес у хату (Кузьміно, Сен. р.). ЦЕГА, еюг.— зов гусей. Цега, цега, цега, гусачкі маі! (Веляшковічы, Лёз. р.). ЦЕКАВАЦЬ, дзс. — требовать случки. Авечка цекуець (Сьвеча, Беш. р.). ЦЕЛЯПАЦЦА, дзс.—мотаться. Ён, як малы, заўсягды ў хвасьце целяпаецца (Шаркі, Куз. р.). Дакуль ты ўжо будзеш гэтацеляпкацца з гэтым памостам? (Мошава, Сен. р.). ЦЕМЕНЬ, ж. — мрак. Якая сяньня цемень! (Прусаўкі, Аз. р.). ЦЕМЯ, я. — темя. Ён ударыў цемя (Раіны, Аз. р.). ЦЕНІЦЬ, дзс. — затенять. Hi нада больш ценіць, хопіць етага (Купіна, Віц. р.). Ц Е Н Ь, ж. — тень. ПаСЯДЗІМ у цяні (Рудня, Аз. р.). ЦЕПЕРСЯ — давно. Цеперся яна ня сьпіць (Оўсішчы, Сен. р.). Цепершы была на сяле (Бікложа, Беш. р.). ЦЕПЛІЦЬ, дзс. — топить сушильню, баню. Я ўжо сяньня цепліў ёўню (Копцевічы, Чаш. р.) Трэба цепліць лазьню: будзем мыцца (Кашына, Віц. р
8 👁