ЦЕРАБІЦЦА, дзс. — париться веником в бане. Я ня мох бы церабіцца ў такім духу (Бель, Выс. р.). ЦЕРАБІЦЬ, дзс. — обсекать ветви, вырубать. Цераблю кусты (Лятоўшчына, Куз. р.). ЦЕРАЗ— через. Цераз цябе, дурня, папаўся. Цераз рэчку ня едзьі (Бікава, Сен. р.). Пар. чэраз. ЦЕРАМ, а, м.—терем. Кала майго цераму сьцежачкі, дарожачкі (Яноўшчына, Беш. р.). ЦЕРАМОК, а, Мш— маленький, деревянный домик на могиле. На магіле бацькі церамок згніў (Вейна, Сен. р.). ЦЕРНІЦА, ж, — 1) мятая солома. Прынясі церніцы, а ні акалотышаў (Бель, Выс. р.); 2) льномялка. На дзьвёх церніцах лён мнуць (Купіна, Віц. р.). ЦЕРЦІСЯ, дас.— тереться. До, табе тут церціся лі бап! (Купіна, Віц. р.). ЦЕСНЫ— тесный. У мянецесны станік (Гуліна, Сен. р.). ЦЕСЬ, в о.—зов коров. Цесь, цесь, цесь, бурэнька! (Веляшковічы, Лёз. р.). ЦЕСЬЦЬ, я, м.— тесть, отец жены. Прывёў ад цесьця сабаку (Навікі, Беш. р.). ЦЕЦЯНЁХ АЦЬ, дзс.— няньчить, подорасывать. До' табе яго цецянёхаць! (Горбава, Лёз. р.). ЦЕЦЯРУК, а, м. — тетерев. Tetrao tetrix L. Я цецярука відзеў (Касачы, Лёз. р.). Тата забіў цецярука ў лесе (Лук'янова, Сен. р.). ЦЕНА, ж.— течь, течение. На самай цечы дубіцу перавярнула (Гунчанкі, Сур. р.). ЦЕШЫЦЦА, дзс,— радоваться. Цешыцца гаспадар з добрага збожжа (Кузьміно, Сен. р.). ЦЭБАР, а, м.—ушат. Малы цэбар, што ўлезе? (Застарыньне, Беш. р.). Поўны цэбр памый (Стрэлка, Беш. р). Пар. цабэрак. ЦЭГЛА, ж.— кирпич. Прывёс тры сотні цэглы на печку (Каралі, Куз. р.). ЦЭГЛІНА, ж.— кирпичина. Падай ету цэгліну ( Р а н ч ы ц ы, Беш. р.). ЦЭД, у, м. — овсяное молоко. Налі мне цэду (А л ь ш а н i к i, Беш. р.). ЦЭЛЫ — 1) полный. Карова дае цэлу даёнку малака (Павульле, Чаш. р.); 2) целый. Мы зюкалі цэлую гадзіну (Краснае Сяло, Сен. р.). ЦЭП, а, м. — цеп. Цэп вісіць у гумне (Ісачкава, Аз. р.). Б|цук зламаўся ў цапе (Зямковічы, Сен. р.). ЦЭПКА, ж.— цепочка. На шыі цэпка (Дубінкі, Беш. р.). ЦЭРА, ж.—губка. Нешта не гарыць цэра—верна сырая (Глебаўск, Сен. р.\ ЦЭРКВА, ж.—церковь. Пайду у цэркву (Шарыпіна, Беш. р.). ЦЭСІЯ, ж. — сессия, совещание. Дзет наш пашоў на цэсію (Асінаўка, Беш. р.). ЦЭТЛІК, а, м. — квитанция. Паглядзі ў гэтый цэтлік (Лучкі, Віц. р.). ЦЭЎКА, ж.—1) трубочка или полая палочка из бересты, на которую наматывают нитки для тканья. Падай мне цэўку (Лоўжа, Cip. р.). Насучы мне цэўку, трэба ткаць зрэбніну (С яр к уц i, Сен. р.); 2) часть руки между кистью и локтем, ён мяне уда
Дадатковыя словы
лукянова, подбрасывать
2 👁