табе хустачку, ўся ў шаўку (Яноўшчына, Беш. p.). ХУТКА— скоро, быстро. Хутка ён знайшоў мене ( І в а н о в а, Куз. p). ХУТРА, н.— 1) шуба. Надзеў ён хутру (Цьвяткоўшчына, Cyp. p); 2) меховая подкладка. Із шапкі выдралась хутра (Хацімшчына, Куз. p.). ХУТРАВАЦЬ, дзс.—подкладывать мех. ён мне хутруіць паліто (Купіна, Biu. p.). ЦАБЭРАК, ЦАБЭРЧАК, ЦАБЭРЧЫК, а, м. — н е б о л ь ш о й ушат. Налі ў цабэрак. Цабэрчак ужо пацёк (Аськершчына, Беш. p.) Бондар зьдзелаў цабэрчык (Цяпіна, Чаш. p.). ЦАГАН, a, м.—чугунный горшок. Мы купілі новы цаган. (Марцінкава, Куз. p). ЦАГЕЛЬНЫ — кирпичный. У нас няма цагельнага заводу (Заронава, Куз. р.). ЦАГЕЛЬНЯ, ж. — кирпичный завод, ідзі на цагельню i паглядзі там цэглу (Русінава, Сен. р.). ЦАГЛЯР, а, л».— мастер, делающий кирпичи. Яго бацька цагляром служыць (Залужжа, Беш. р.). ЦАДЗІЛКА, ж. — тряпка для процеживания. Цадзілка падралася i малако ні цэджана (ПуСтынкі, Сен. р.). ЦАЛАВАЦЦА, дзс.—целоваться. Люблю тую дзеўку я, якая цалуецца (Гуліна, Сен. р.). ЦАЛАВАЦЬ, дзс. — целовать. ён зрабіў мне шмат дабра, як яго за гэта ні цалаваць? (Косы, Віц. р.)ўу ЦАЛЁЎКА, ж.— дюймовая доХУТРОЎКА, ж,—подкладывание меха, шитье на меху. Ужо скончыў хутроўку (К у п i н а, Віц. р.). ХУЦЬ — хоть, хотя. Зьмялю хуць троху на жорнах (Навікі, Віц. р.). Пар. хоць. ХУШ ТОВЫ —из грубого полотна. Во, якая ў цябе хуштовая рубаха! (Гарадок, Гар. р.). Х Ц І В Ы — жадный. Ён вельмі хцівы чалавек (Д у б н i к i, Сен. р.). ска. Нарэзалі цалёвак (Стар. Сяло, Куз. р.). ЦАЛІЗНА, ж. — невспаханное место, пропуск в пахоте. Ары толькі цалізну ня зьдзелай (Мёдаўка, Беш. р.). ЦАЛКІ, оў, м.—неочищенный, варенный картофель. Цалкоў наеўся з буракамі (Бабінічы, Віц. p.). ЦАЛ КОМ—-ц e я и к о м, полностью. Цапком прыглынуў такі кусок. Цапком з мяне хочым выссаць кроў? (Рыбчына, Cip. р.). ЦАЛЬ, ж. — дюйм На дзьве цалі таўшчынёй нада (Купіна, Віц. p.). ЦАЛЮСЕНЬКІ — цельный. Цалюсенькі дзень прагуляў (Лужасна, Куз. р.). ЦАЛЯВАЦЬ, дзс. — соединять в целое. Колькі ні цалюй—усё чарапкі будуць (Дубнікі, Сен. р.). ЦАЛЯЦЬ, дзс.— метить, попадать. ён лоўка цаляіць (Кр. Сяло, Беш. р.). ЦАНА, ж.— цена. Цана на ём есьць? (Пушкары, Сен. р.). ЦАП—хвать, ён толькі ў яблыкі, а я яго цап ззаду! (Капланы, Сен. р
8 👁