Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
ХРАСЦ Ы, оў, ж -к р е ст ец Ат доўгай работы сагнуўшысь баляць храсцы (Лужасна, Куз. р.). ХРА СЬ-ХРАСЬ, вкл. — щелкщелк Хрась-хрась ключом (Сялец, Чаш. р.). ХРАСЬН І, ёў, м. — перекресток. Выехалі мы на храсьні, i куды цяпер ехаць? ( К у п і н а, Віц. р). ХРЭЗЬБІНЫ, аў, ж — крестины. А ў хатунцы хрэзьбіны гуляюць (Яноўшчына, Беш р.). Х Р Э Н, у, л*.—хрен. Cochlearia Armoracia L. Хрэну надрала к мясу (Дуброва, Беш. р.). ХРЭНЬНІК, у, м.— ботва хрена. Хрэньніку іны ня будуць есьці (Лужасна, Куз. р). Х Р Э С Т, а, м.— крест. Паставіў на магілкі хрэст (Нов. Сяло, Беш. р.). Пар. крыж. ХРЭСЬНІК, а, м. — крестник. Іванька мне хрэсьнік (Навікі, Віц. p). Х Р Э С Ь Н І Ц А, ж. — крестная дочь. Пагаманіла з хрэсьніцай за саян (Кураеды, Беш. р). ХРЭСЬЦІ, яў, ж.—трефовая масть в картах. Хадзі к яму туза хрэсьцяў ( С е л я д ц о в а, Беш. р.). ХРОСНЫ — крестный, ён яму хросны бацька (Рыбчына, Cip. р.). ХРУМ СЬЦЕЦЬ, дзс.-хрустеть. Добра ласохлі сухары, аш хрумсьцяць (Бешанкавічы, Беш. р.). X РУ ШЧ, а, м.— 1) майский жук. Melolontha vulgaris Fabr. Ужо хрушчы лётаюць (Мішкава, Куз. р.); 2) приколка для волос. Прыгожага хрушча купіла (Лужасна. Куз. р.). ХРЫБЕТ, а, м.—хребет. У сытога каня круглы хрыбет, (Пятніцкая, Беш. р.). Конь абмуліў сабе храбет (Гарывецк, Сен. р.). ХРЫБЕТНАЯ КОСЫДЬ-позвоночный столб. Хрыбетную кось паўрадзіў (Баркова, Куз. р.). X РЫ П К А, ж. — хрипота. Хрыпка ў яго: ня можыць гаварыць (Астроўна, Віц. р.). Х Т О —кто. Хто там ідзець? (Баранаўка, Куз. р.). ХУГА, ж. — пас. Трэба выбраць хугу на машыну (Веляшковічы, Лёз. р). ХУДА— тошно. Пад'еў цыбуЛІ—стала худа (Кабішча, Куз. р.). ХУДАБА, ж —бедность. У іх нічога ні дастаніш—худаба (Слабодка, Куз. p.). ХУДАЦЬ, ХУДНЕЦЬ, дзс.—хyдеть. Худаіць твой конь (Kyпіна, Віц. p.). Ён усё худнеець i худнеецьі (Сукрэмна, Сен. p.). ХУДОБА, ж.—пожитки, имущество. Во, якая мая худобахатка i кароўка (Гуліна, Сен. p.). ХУДЫ — 1) худой. Худы ты, як мая жонка (Веляшковічы, Лёз. р); 2) плохой. Во, кап цябе худая доля! ( З а с т а д о л ь л е Сен. р.). ХУКАЦЬ, дзс. — дутц согревать дыханием. Ня хукай больш, до*! (Валькі, Сур. р.). ХУЛА, ж.—хвала. Хула табе, божа, што вярнуўся (Доўгае, Беш. р.). ХУН Т, а, м.— фунт. Я принёс хунт сахару (В я р х о ў е, Беш. р.). ХУРГО Н, у, м.— фургон, парная телега. Нашы ў горад паехалі на хургоне (Вяжышча. Беш. р.). ХУРТАВІН А, ж.—буря. Хуртавіна зламіла вербіну (Вядрэнь, Чаш. р.). ХУСТК А, ж.— платок. Абвяжы хустку (Прусаўкі, Аз. р). Далі
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

падеў
4 👁
 ◀  / 394  ▶