Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
УМЯСЫДЁХ — вместе. Добра жыць умясьцёх (Мядзьведзева, Аз. р.). УН АДЗІЦЦА, дзс.—повадиться. Унадзілась лісіца красьць кур (Лужасна, Куз. р.). УН ІТЫ - узором, на подобие диагонали. У Проські куртка ўніты, ат таго й блішчыць як срэбра, ці вална тая (Л i п н а, Сен. р.). УНОСЬНІК, а, ж, У Н О С Ь Н І Ц А, ж.—носовой платок, ён узяў уносьнік i выцер нос (Лоўжа, Cip. p.). Купілі ўносьніцу (Дзямідавічы, Чаш. p.). УНОЧЫ— ночью. Браў мяне днём, a ня ўночы (Сідоры, Меж. p). УНУК, а, м.— внук. Восіп на Душчыне меіць ужо ўнукаў i праўнукаў (Дужчына, Куз. p.). УНУРЫНА, m.—плакса. Хто яе знаіць паком яна урадзілася такая ўнурына? (Новікава, Сен. p.). УНЯЦЦА, дзс. — успокоиться. Уймісь ты там (Ястрабы, Куз. p.). УНЯЧЫВІЛЯХ — в беспамятстве. Пабех унячывілях (Луб'ева, Аз. рл УПАД, у, ж — упадок, несчастье. Хай у цябе ўпад упадзець! (Доўгае, Беш. р.). УПАДАБАЦЬ, дзс. — облюбовать. Ці ўпадабаў тысані?(Стаішча, Чаш. p.). УПАД А К, у, м. — упадок, несчастье. У тым доме ўпадак (Хмяльнік, Беш. р.). УПАДАЦЬ, дзс. — приходить в упадок, уменьшаться. Ну, яна ўпадзець (Альшанікі, Беш. р.). УПАДЗЕНЬ, я, ю, м.—болезнь, несчастье. Кап у цябе ўпадзень уваліў! (Слабодка, Беш р.). УПАРАДКАВАЦЬ, дзс. — привести в порядок. Астап упараткаваў усё сена ў пуню (Оусішча, Сен. р.). УПАРТЫ —-упрямый. Гэты чалавек упарты ( Д з я м і д а в і чы Чаш. р.). УПАСКІ— узором в полоску. Аўдоцьця тчэць на спадніцы ўпаскі (Ліпна, Сен. p.). УПАСБЦ1, дзс.— кроме общего значения—пасть, издохнуть. Жырабок упаў (Падыгрушка, Беш.р.). УПАЦЕЛЫ— вспотевший. Упацелы конь стаяў каля хлеву (Падрэзы, Чаш. р.). УПЕРАГОНКІ— взапуски. Дзеці бегалі ўперагонкі (Кузьміно, Сен. p.). У ПЕР АД—вперед. Уперат берагіся! (Пустынкі, Сен. р.). У П E Р А К — впоперек. Цяперацькі ўперак зьмерай загон (Брыды, Меж. р.). УПЭЎНЕНЫ — уверенный. Ня будзьтакі ўпэўнены—ні аддасьць табе грошы! (Дубнікі, Сен. р.). УПІРАЦЦА, дзс. — упираться, противиться. Hi ўпірайся, а йдзі, калі цябе просяць (Оўсішча, Сен. р.). У ПІРЫ СТЫ — упорный. Маладухі часта бываюць упірыстыя (Гравы, Сен. р.). У11ІЦЦА, дзс.— оп'янеть. Ну й упіўся-ш я на вясельлі (Хмары, Куз. р.). УПЛЯТАЦЬ, УПЛЕСЫДІ, дзс.вплетать, вплести. Чырвоная стужачка ўплецена ў касе (Глебаўск, Сен. р.). Hi ўплятайетай стушкі ў касу ( П а д б я р э з ь з е, Віц p.); У ПЛЁТКА, ж.—лента для кос. У Марылі прыгожая ўплётка (Сьвеча, Беш. р.). УПЛІХНУЦЬ, dac,—вплеснуть, влить. Упліхні мне лошку стравы (Сянно, Сен. р.). Віцсоскі красны слаунік
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

віцсбскі, дўхі, лубева, опянеть
6 👁
 ◀  / 394  ▶