УКРУЦЩ Ь, две. — завернуть. Укруці там у бумашку кусок сала (Марцінкава, Куз. р.). У КРЫЎДЗІЦЦА, дзс. — обидеться. На цябе ня можна укрыўдзіцца, бо ты прамы чалавек (Сянно, Сен. р.). УКРЫЎДЗІЦЬ, дзс. — обидеть. Хто-ш цябе ўкрыўдзіў? (Лукьянова, Сен. р.). УКУЛЬМЩЦА, дзс.— сосредоточиться, углубиться. Як укульміўся, дык не адарваць (Луб'ева, Аз. р). У КУЧУ,— в кучу, вместо. Станавіцесь укучу ўсі! (Курына, Куз. р.). УЛАВЩЬ, дзс.— п о й м а т ь. Я ўлавіў у жыце зайца (Кураеды, Беш. р.). УЛАДАЦЬ, дзс. — владеть. Ты ня будзеш уладаць гэтай зямлёй! (Рыбчына, О р. р.). УЛАЗІНЫ, ж.—новоселье, переход в новый дом. Я добра пагуляў на улазінах (Косы, Віц. р.). УЛАСНЫ — собственный. У мяне есьць уласны конь! (Бар*кова, Куз. р.). УЛАСЬНІК, а, м. — собственник, владелец. Я уласьнік усяму, а ня ты! (Рыбчына, Cip. р.). УЛАТОЎК, м —курган. Быдла ходзіць на ўлатоўках (Мокавічы, Чаш. р.). Пар. валагоўка. УЛЕВА,—влево. Як праедзіш дзярэўню зьвярні ўлева (Пяцігарск, Беш. p.). УЛЕГЦА-налегке. Завёс дровы, a адтуль прыехаў улегцы (Стралкі, Беш. p.). УЛЕЗЫДІ, дас.— влезть. Конь улез у гарод, ды здратаваў усю пшаніцу (Марозаўка, Сен. р.). УЛЕТКУ—летом. Улетку мы хадзілі купацца (Раіны, Аз. р). УЛЕШКУ— невысоко, над лесом. Як будзе сонца ўлешку— прыдзі ка мне, Тацянка(Лужасна, Куз. р). УЛІЦЬ, дзс.— влить. Хто тут увальлець гэта парасятам! (Чараўкі, Сен. р.). Улей мне крупені (Глебаўск, Сен. р). Уліце мне сыраквашы ( К у р а е д ы, Беш. р.).# УЛЮБІЦЦА, дзс.— влюбиться. Яна дужа ўлюбілася ў Івана (Бешанкавічы, Беш. p.) УЛЮБІЦЬ, две.— 1) возлюбить. Якую ты ўлюбіш? (Альшанікі, Беш. р.); 2) облюбовать, полюбить. Я ўлюбіла гэтый цьвет (Гарадок, Гар. р.). УЛЯКНЕНЬНЕ, я,—испуг. Ад улякненьня памёр ( Д о ў г а е, Беш. р). УЛЯКНУЦЦА, дзс.— испугаться. Я-ш дужа улякнуўся, кал» убачыў ваўка (Веляшковічы, Лёз. p) У МЕРЗНУ ЦЬ, дзс. — замерзнуть. Зямля крэпка ўмёрзла (Аськершчына, Беш. р.). УМЕЦЬ, дзс.— уметь. Hi нада нічога умець, калі будзіцьпоўна клець (Уланавічы, Віц. p.). УМІРУШЧЫ—смертный. Дзіця умірушчае (Стаішча, Чаш. p). УМІХЦІЦЬ, дзс. — вместить* втиснуть. Уміхціў два куск» хлеба (Сухарукава, Аз. р.). УМОВА, ж —условие, договор. Умова была на 10, а ён даець 5! (Чашнікі, Чаш. р.). УМОЎЛЕНЫ — условленный, договоренный. Умоўленнага ваш дохтар нам ні аддаець (Чашнікі, Чаш. р.). УМЫЗГІ, аў, а». — любовное свидание. На ўмізгі панеслася (Каралёва, Выс. р
Дадатковыя словы
лубева
7 👁