Па узнору хадзіў бусел (Шчучына, Куз. р.). УЗОР, а, м.— узор, образец. Па етаму ўзору вышый (Мянюцева, Сен. р.). У ЗРЭ Х, у, м. — случайно невспаханное, пропущенное место. Ну й надзелаў жа ты ўзрэхаў! (Русінава, Сен. р.). УЗЫЙСЬЦІ, две.— в з о й т и. Узыйшло сонца ( К р ы л ь ц о в а, Сен. р.). УЗЫ ЧЫ ЦЬ, две. — удружить. Вот я табе ўзычу! (Чараўкі, Сен. р.) УЗЬБЩ ЦА, две.—взобраться, взлезть. Чаго ты ўзьбіўся на печку? (Вейна, Сен. р.). УЗЬЕСЫДІСЯ, &?с.--вз'есться. Узьелася жонка на Івана (Оўсішча, Сен. р.). УЗЬМЕЖАК, у, м.— крайлуга около пашни. Назьбіралі красах на узьмежку (Белые а в а, Беш. р). Нада выйярабіць узьмежак ад лазы (Веляшковічы Лёз. р.). УЗЬМЯШ АЦЬ, две.— вспахать второй раз. Пайду пад жыта узьмяшаю (Касачы, Лёз. р.). УЗЬНЯЦЦА, дзс.— подняться. Узьняўся бальшы вецір (Баркова, Куз. р.). УЗЬНЯЦЦА, дзс.— подняться. Віхор узьняўся (Мехава, Аз. р.). УЗЬНЯЦЬ, дзс. — 1) поднять. Узьніміця гэтыя думкі (Тухінка, Сен. р.); 2) затеять. Яны узьнялі сварку міш сабой (Вейна, Сен. р.). УЗЬЮ РХАЦЦА, дзс. — разойтись, раскричаться. Узьюрхаліся й пачалі нускаць з насоў юху (Ходцы, Сен. р). УЗЯЦЦА, дзс. — взяться. Ён за бярно узяўся аберуч (Замошша, Сен. р.). УЗЯЦЬ, дзс. -взять. Мы ўзялі па дзьве карзіны (Альшанікі, Беш. р.). УДЗЕН Ь —днем. Удзень дык ён пяюн быў (Лукашоўка, Беш. р.). УКАРМЩЬ, дзс. — 1) накормить. Hi ўкарміць цябе (Гарадок, Гар. р.); 2) утучнить. Худэй быў—ніяк ні ўкарміць (Лужасна, Куз. р.). УКАЦІЦЬ, дзс —ударить, всыпать. Вазьмі палку ды харашэнька укаці этаму ц ю ц ь к у! (Ткачы, Аз. р.). УКАШЧЫК, а, м.— указательный палец. Укашчык меньш за еярэдняга пальца (Шарыпіна, Беш. р.). УКІНУЦЬ, дзс. — положить, воросить. Сколькі яму укінуць нада? (Альшанікі, Беш. р.). Пасоп ты мне укінуць у ніт (Альшанікі, Беш. р.). УКІРАВАЦЬ, дзс.—иметь силу, возможность дать направление. Ня ўкіраваў жарапка, першы раз запрохшы (Гунчанкі, Сур. р.). УКЛЯПАЦЦА, дзс.—вклепаться, ошибиться. Наш Мікітасёньня дык укліпаўся: палічыў незнаёмага чалавека за роднага дзяцьку (Русінава, Сен. р.). УКОСЬНІК. а, м — лента в косе. Дай мне укосьнік заплесьці касу (Лоўжа, Cip. р.). УКРАСЬЦІ, дзс. — уворовать. Нехта украў рыдлёўку (Селядцова, Беш. р). УКР0МАВАТЫ — с сердцевиной не в центре (о дереве). Укромаватую сасну сьсек на бальку (Бяскатава, Гар. р.). УКРОП, у, м.—укроп. Anethum grovcolens L. Нарвала ўкропу саліць агуркі (Гарадок, Гар. p.). Пар. кроп
Дадатковыя словы
вбросить, взесться
8 👁