мі ужо лётаюць (А c т p о ў н а, Віц. p.). СЯГОЛЕТАК, а, м.— животное нынешнего гома. Сігалетка прадалі даўно (Навікі, Віц. p.). СЯГОНЬНІ, СЯГОДНІ, СЯНЬНІ—сегодня. Я сягоньні быў у Хвёдара (Бікложа, Беш. p.). Сягодні пайду на кірмаш (Шарыпіна, Беш. p.). Мы сяньні закапалі лехі (Застадольле, Сен. p). СЯДАШ, a, м. — посконник. Eupatoriunr» cannabinum L. Сарві, панюхай сядаша (Цеплякі, Сен. p.). СЯДЗЕЛЬНЯ, СЯДЗЕНЬНЯ, н. — сиденье в телеге, санях. Папраў сядзельню (Грава, Сен. р.). СЯДЗЕЦЬ, дзс. — сидеть. На ганку сядзела дзяўчына (Гарывецк, Сен. р). СЯДЗЁЛКА, ж. — черезседельник Куды сядзёлку закінуў? (Бабінавічы, Выс. р. СЯДЗІБА, ж, — усадьба. На старой сядзібе жывець (Забабуры, Гар. р.). СЯК, а, м.— крестьянин Смоленской губернии. Сякі гонюць ганкі ў Рыгу (Сьвярдлы, Беш. р.). СЯКАНКА, ж. — кушанье из мелко изрубленного теста. Сяканку паставілі на стол (Узнор, Гар. р.). СЯ К А Н У ЦБ, дзс. — ударить. Грат так сякануў, што я чуць пад ток забех (Оўсішча, Сен. р.). С Я К А Ч, а, м. — железка на древке рубить траву, клубнеплоды. Бяры сякач i сякі храпу (Жукава, Аз. р.). СЯК ЕРА, ж.— топор. Бяры сякеру й насекі дроў ў печ (Miхал!, Куз. р.). С Я Л І Б А, СЯЛІДЗЬБА, ж — усадьба. Сялібінка моя родная! (Новае, Беш. р.). Яна маець добрую сялібу (Машчоны, Сен. р.). У яго добрая сялідзьба (Беліца, Сен. р.). Пар. сядзіба. СЯЛІТАВАЦЬ, дзс. — спешить. Не сялютуй ты! (Лоўжа, Cip. p.). СЯЛ1ЦЦА, дзс.— селиться. Яны будуць сяліцца на пасіке (Стаішча, Чаш. р.). СЯЛО, «.—село. Кала сяла цячэць рака (Ульлянавічы, Сен. р). Якуб, пойдзем на сялоі (Шарыпіна, Беш. р.). СЯЛЯВА, ж.—ракушка. Согеgonus albula L. Сяляву злавіў (Маркаўшчына, Віц. p.). СЯМАК, а, ли.— монета. На сямак купіў баранкаў (Ганкавічы, Беш. p.). СЯМІЗЬВЁЗДАЧКА, ж — Плеяды. Сямізьвёздачка ўжо высока (Бяскатава, Гар. p.). СЯМ'ЯНКА, ж. — семьянинка, член семьи. Якая-ш ты тады сем'янка наша, калі ня хочаш з намі есьці? (Жукаўшчына, Куз. p.). С Я Н Ь Н Е Ш Н І — сегодняшній. Прыдзі - прыдзі мой міленькі, на сяньнешні вечарок (Запрудзьдзе, Сен. p.). СЯНЬНІК, a, м.—тюфяк. Сяньнік выкалаці (Дубінкі, Беш p.). СЯРАНКА, ж.—спичка. Зажгі сяранку (Застарыньне, Беш. p.), СЯРБАЙЛА, аи—кто ест прихлебывая. Цішэй еш, сярбайла, а то сорам прад людзьмі! (Сураж, Сур. p). СЯРДАВАЦЬ, дзс.—сердиться, злиться. Я дужа сярдую на сябе, што ня суздолю робіць (Сьліжыкі, Куз. p.). С Я Р Э Б Р А Н І К, у, ў. — лапчатка Potentilla anserina L. Авой, ВіцсоснІ красоы сл*у**ік
Дадатковыя словы
віцсбсні, посконнйк, семянка, сл<*у**ік, сямянка
5 👁