Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
якей красівы сярэбранік! (Шыпы, Сен. p). СЯРДЗЕЧНІК, У, — живучка, молодил остролистый, скачки. Sempervivum soboliferum Śims. Сярдзечніку ні знашла (Paманаўка, Сен. p.); 2) золототысячник. Erytraea centaurium L. Сярдзечнікам лечуць (Лужасна, Куз. p;). . СЯРЭДЗГНА, ж.— 1) средина. На самай сярэдзіне зламаўся (Лужасна, Куз. p.); 2) спина, крестец. Сярэдзіну нешта ломійь (Навікі, Віц. p.ł. СЯРМЯГА, ж.— сермяга, армяк. Яго сярмяга нічога ня грэе (Павульле, Чаш. p.). Старыя людзі звалі сярмягай, a цяпер кажуць армяк (Бель, Выс p). СЯРНІЧКА, ж —спичка. Узатры ты сярнічку (Пустынкі, Сен. p.). СЯРОД—среди. Стаіць сярот дарогі растарэшча ногі, рогі есьць, а ня бык? (саха) (Шкалёўка, Беш. p.). Сядзь сярот нас, будзеш гасьцём ( Н о в а с ё л к і, Сен. p.). СЯСТРА, СЯСТРУЛЬКА, СЯСТРЫ ЦА, ж-— сестра. Яго сястра прыехала із гораду (Ісачкава, Аз. p.). Сяструлька мая, жыва ты будзеш па самую сьмерць (Запрудзьдзе, Сен. p). Дадушы-ш мая сястрыца праўда! (Чаш. p.). С Я С Т Р У Х А, ж.—двоюродная сестра Сяструхаса мной жывець (Горкі, Аз. p.). СЯ ЎБА, ж-—посев. Сяўба ўжо скончана (Шчарбакі, Куз. p). С.ЯЎБІТ, a, м.—сеятель. Наш бацька сяўбіт на ўсю дзярэўню (Пятншкая, Беш. p.). СЯЎНЯ, ж.—лукошко, из которого сеют Сяўню новую ку' піў (Мяжа, Меж. р.) Пар. сявалка. СЯЧЫ, дзс.—сечь, рубить. За возерам сякуць лес (Пужалава, Аз. р). т. ТАБАКА, ж.— табак. Nicotiana rustica L. (махорка), N. Tabacum L. (табак настоящий). Колькі плаціў за табаку? (Навікі, Віц. p.). У гародзі ў міне расьцець табака (Лужасна, Куз. p). ТАБАКЕРКА, ж. — табакерка, сделанная из бересты коробочка для нюхательного табаку. Міхась нашоў поўную табакерку табакі (Павульле, Чаш. p). ТАБЛІЦА, ж.— дощечка на верстовом столбу. Зірні на табліцу— колькі яшчэ вёрст? (Мікалаёва, Куз. р.). ТАБУРЭТ, а, м. — табурет. Сядзь, дзядзіна, на табурэце (Аськершчына, Беш. р.). ТАВАРЫШКА, ж.— подруга. Ёй пасабіла таварышка (Капланы, Віц. р.). ТАГАН, у, м.— колыбель. Кладзі дзяцёнка ў таган (Ножынкі, Сен. р) ТАГАНЫ, оў, м. — штатив, треножник из трех палок—шестов, связанных канцами, за которые вешакт колыбель. Маша ўзяла Зоську, а Янка таган i люльку i пашлі жаць (Сьвеча, Беш. р.). Пар. тычаны. ТАДЫ— тогда, Тады ўжо будзіць позна (Мазалава, Куз р.). А тадых куду мы пойдзем? (Макеенкі, Аз. р.). ТАДЫ - СЯДЫ — иногда, кое когда. Я ня мела павольнага ча
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вешак>т
4 👁
 ◀  / 394  ▶