Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
несьлі з лугу (M a p о з a ў к а, Сен. р). СЬВЯРБІГУЗ, у, м,— свербига. Runias orientalis L. Сьвярбігуз табе Стахванея пакажыць (Забор'е, Сен. p.). СЬВЯРДЗЁЛАК, а, ж — бурав. Падай сьвярдзёлак, буду дзіркі робіць (Сукрэмна, Сен. p.). Пар. сьвердзел. СЬВЯТА, «.—праздник. Заўтры сьвята, будзем атдыхаць (Лагавая, Аз. p). СЬВЯТАЯНСКОЕ ЗЕЛЬЛЕ — зверобой проколотый. Hypericum perfaratum L На Купалу сьвятаянскае зельле зьбіраюць (Kaсавец, Сен. p.). СЬВЯТКАВАЦЬ, Ззс.—праздновать. Аняго, будзем сьвяткаваць? (Вяжышча, Беш p.). СЬВЯТЛІЦА, ж.—светелка У сьвятліцы гасьцей прымала (.Kp. Сяло, Беш. p). СЬВЯЦІЦЬ, дзс. — 1) светить. Толькі зьвёзды сьвяцілі (Пяцігарск, Беш. p); 2) освящать. Сьвяціць бацька павёз у Сянно (Запрудзьдзе, Сен p.). СЬЛЁЗКІ ж.~ трясунка. Briza media L Сьлёзкі ніколі ні вянуць (Дабрамысьль, Лёз. p.). СЬЛІВА, ж„ — слива. Сьлівы дзёшавы былі летась (Лужасна, Куз. p.). СЬЛІВЕНЬ, я, м.—вид змеи. Сьлівеня рэдка ўвідіш, а то й ніколі (Ухлё, Чаш. p.). СЬЛІЙІНА, ж,.— сливовое дерево. На сьлівіне няма пладоў. Альгова, Віц. p. СЬЛІГА, ж.— наклонная доска, бревно. Пастаў сьлігу, каб лепш спусьціцца (Веляшковічы, Лёз. p.). СЬЛІЖК'А, ж.— жердочка, шестик в доме для вешания белья, одежды. Сьвітка на слішцы вісіць (Жарцы, Сен. р.). СЬЛІЗГАЦЦА, 9зс.--скользить, кататься на коньках. Юрка пайшоў сьлізгацца на лёт (Дварэц, Чаш. р.). СЬЛІЗКІ—скользкий Памост аш сьлізкі ад бруды (Гравы, Сен. р). Посьле сягодняшняга сьнегу стала сьліска (Селядцова, Беш. р.). СБЛІМАЗАРНІЦА, ж. - неряха. Лярва ты, сьлімазарніца! (Запрудзьдзе, Сен. р.). СЬЛІМАК а, м.—полевой слизень. Agriolimax agrestis. Сьлімак любіць макрату (Тараскі, Чаш. p.). СЬЛІНА, ж.— слюна. Сьлінькі распусьціў (Белькава, Беш. p.). Аш сьліна з роту пацякла (Дрыкольле, Куз. р.). СЬЛІЎНЯК, у, м „ зб.—сливовый садок. У сьліўняку пасядзім (Сьцяпанавічы, Меж. p.). СЬЛЮМАЧЫЦЬ, дзс.— слюнявить, смачивать слюной. Дзіця слюмачыць хустку (О ў с i ш ч а, Сен. р.). СЬЛЯМЕНЬ, я, м.—небольшая змейка. Anguis fragilis. У Шарыпінскім лесе сьлямнёў шмат (Шарыпіна, Беш. р.). СЬЛЯПЕНЬ, я, м. — слепень. Tabanus bovinus L. Дужа-жмяне сляпень джыгануў(Бікава,Сен.р). СЬЛЯПУХА, ж. — коптилка, лампочка без стекла. Нада запал'ць сьляпуху ( В я ж ы ш ч а, Беш р.}. СЬЛЯПЫ — слепой. Ты што сьляпы што-лі, ня відзіш куды йдзеш? (Дубраўкі, Сен. р.). СЬЛЯСАК, а, м.— шпенек, которым поднимается «клямка» (гл.). Клямку можна падняць абы сьлісаком, абы прутком (Лазова
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

заборе, запалць, сьліжка
8 👁
 ◀  / 394  ▶