CBETABAЯЗАРАНКА—Венера. Сьветавая заранка ўжо ўзышла, скора дзень будзе, нада сьпяшыць малаціць (Бяскатава, Гар. p.). СЬВЕТАЧ, a, y, м,—палка c развилинкой, куда вставляют лучину. Папраў сьветач! (Агрыцкава, Беш. p.). СЬВЕТЛА—видно. На вуліцы ўжо добра сьветла было, калі мы выехалi з двору (Гарывецк, Сен. p.). СЬВІЗІК, а, м. — небольшая кадка. Я сёлета налажыў сала цэлы сьвізік (Міхалі, Куз. р.). СЬВІДЗІНА, эк. - дерен. Carnus sanguinea L. А на вошта табе сьвідзіну рваць? ( С л а б а д а, Сур. р;). СЬВІНАКРОП, у, м.— торица полевая. Spergula arvensis L. Бальшэй сьвінакроп парос у льну (Касачы, Лёз. р.). СЬВІНКА, ж.—болезнь свинка. У яго сьвінка; апухла пад вушамі (Беліца, Сен. р.). СЬВІННУХА, ж. — белоус. Nardus stricta L. Ніхто ня есьць сьвіннуху ( С т а н і с л а в о в а, Сен. p.). СЬВІНУШНІК, СЬВІНЯРНІК, a, ж —свиной хлев. У сьвінушнік гані (Беліца, Сен. p). Пагналі сьвіньней у сьвінярнік (Хоцькаўшчына, Чаш. p). СЬВIHЬHЯ, ж. — свинья. Сьвіньня залезла ў агарод (Ісачкава, Аз. p.). СЬВІР, a, y,yff.—колодезный журавль. Свір паськепаўся i зараз зваліцца. (Ходцы, Сен. p.). Пар. асьвер. СЬЬІРАН, a, м.—амбар. Ён улетку сьпіць у сьвірне (Тухінка, Сен. p.). СЬВІРЭПА, ж.—свирепа. Raphanistrum innocuum Medic. Адна сьвірэпа парасла у ваўсе (Maтушова, Лёз p.). СЬВІРЭПІЦА. ж. — сурепица, полевая редька. Raphanistrum silvestre Acherson (R. innccuum Medic). Сьвірэпіца заглушыла ячмень (Вядрэнь, Чаш. p.). СЬВІСТУН, a, лі.— п у с т о й орех, со свищем. Сёліта многа сьвістуноў у арэхах (Кальшікі, Лёз. р.). СЬВІТКА, ж.— поддевка. Трэба сьвітку надзець (С т a i ш ч а, Чаш. р.). СЬВІЦЕЦЦА, дэс. — просвечивать. Сьвіціцца вунь там (Валькі, Сур. p j. СЬВІШЧЭЦЬ, дзс. — свистеть. А што тая за брадзяга, што па саду сьвішчыць? (Запрудзьдзе, Сен. р.) СЬВІШЧЫК, а, м. — свисток. УПецькі ёсьсьвішчык (Пустынкі, Сен. р.). СЬВЯДОМЫ — сознательный. Дужа сьвядомы чалавек (Запрудзьдзе, Сен. р). СЬВЯЖЫНА, ж.— свежее мясо, сало. Сьвяжыны нашай папробуйце (Гараватка, Меж. р.). СЬВЯКРОВА, СЬВЯКРОЎ, СЬВЯКРУХА, ж. — свекровь. У мяне злая сьвякрова (Пустынкі, Сен. р.). Я сьвякрусе не ўгадзіла (Забор'е, Сен р.). СЬВЯНЦОНЫ — освященный. Ня кідай хлеб на падлогу—ён-жа сьвянцоны! (Бешанкавічы.Беш р). СЫЗЯРБЕЦЬ, дзс. — чесаться. Сьвярбіць,як на каросту (Луб'ева, Аз. р). Сьвярбіць цела: даўно ў лазьні быў (Лужасна, Куз. р.). СЬВЯРБІГА, ж.— сурепица луговая, желтоцвет. Barbarea vulgaris RBr. Сьвярбігі дзеці пры