СПРЭЧНЫ — спорный. Спрэч- i нае абалоньне косіць! (Бешанкавічы, Беш. р.). СПРОБА, ж.— проба, испытывание. Зробілі ей спробу (Бабінічы, Віц. р.). СПРЫЯЦЬ, дзс. — благоприятствовать. Наша надвор'е здароўю спрыяе (Сянно, Сен. р.). СПУД, у, лг.—испуг. Авечкі ад спуду пахаваліся ў куток (Селядцова, Беш. р.). СПУДЗІЦЦА, озс,— испугаться. Конь спудзіўся ваўкоў (Даргейкі, Сен. р.). СПУДЛАВАЦЬ, дзс.—промахнуться. Ты зноў спудліла (Стаішча, Чаш. р.). СПУЖАЦЦА, дзс.— испугаться. Спужаўся зьмяі (Уланавічы, Віц. p.). СПУЖАЦЬ, дзс — испугать. Ты мяне дужа спужала (Навасёлкі, Сен. p.). СПУСК, а, м.— 1) очес льна. Падбяры спускзпад грэбеня(Александрова, Гар. p.); 2) фуган. Трэба пачысьціць стол спускам (Косы, Віц. p.). СПУТАНЫ —спутанный. Вунь ходзіць спутаны конь (Хмяльнік, Беш. p.. СПУШЧАЦЬ, дзс.—третий раз очесывать лен. Бабы спушчаюць лён (Гуліна, Сен. р.). СПЫНІЦЦА, дз с.-остановиться. Спыніўся конь(Кляшчыно, Беш. рЛСПЫНЩЬ, дзс. — остановить. Спыніў яго бацька (Гарнакі. Сен. р.). СПЫТАЦБ, дзс.— спросить. Нада спытаць, дзе ён напіўся (Лалыкі, Аз. р.). ССАЦЬ, дзс — сосать. Цялушка сьсець карову (Стаішча, Чаш. р.). ССОРЫЦБ, дзс.—потерять. Я пяро ссорыў (Стаішча, Чаш. р.). СТАВа ЦЬ, дзс. — хватать. У яго гаспадарке ўсяго стаець (Сяркуці, Сен. р.). СТАВОК, а, м. — 1) пруд. У стаўку многа рыбы (Дзярэўня, Чаш. р.); 2) плотина. Мы будзем іці церас ставок (З або р 'е, Сен. р.). СТАВЫ, оў, м., СТАЎ, а, м.— ткацкий станок. Я ўжо паставша ставы i заткала (Копцевічы, Чаш. р.). У нас у хаце паставілі стаў (Сураж, Сур. р.). СТАГНАЦЬ, дзс. — стонать. Толька на вутра Дар'я пірэстала стагнаць (Мазалава, Куз. р.). Сьвякровушка стогнець, стогнець, крапівушка сохнець, сохнець (Сураж, Сур. р.). СТАДНІК, а, м— пастух. Стаднік вунацькі, лі стада (Лужасна, Куз. р.). СТАДОЛА, ж.— сарай, помещение для лошадей. Коні стаялі ў стадолі (Дзямідавічы, Чаш, p.). СТАЕННЫ —стоящий на конюшне, не для полевых работ (о лошади). Бальшэй стаенны жарабок бы ў ( Г а р а в а т к а, Меж. р.). СТАЖЭРКА, ж.— Плеяды. Палядзі на Стажэрку, ці пара ісьці малаціць (Оўсішча, Сен. p.). СТАЙНО, н.—стойка для кудели в прялке. Стайно ў прасьніцы зламалася (Веляшковічы, Лёз. p.). СТАЙНЯ, ж.— конюшня, ёсь у Яські тры кані на стайні (Яноўшчына, Беш. р). СТАКАРОДНІЦА, ж.— вид изгороди. Стакародніцу пастаў, дык i сьвіньні ў гарод хадзіць ня будуць (Беліца, Сен. р.). СТАЛЫ—солидный, взрослый. Гэта кабыла ўжо сталая (Зямковічы, Сен. р