Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
СТАЛЬМАХ, а, ж — столяр. Нада заказаць стальмаху шафу (Ганкавічы, Беш. р.). СТАЛЬНЩ А, ж.— доска стола. Стальніцу пакавыралі дзеці (Бабінавічы, Выс. р.). СТАЛЮ ГА, ж.—верстак. Без сталюгі дрэнна што - нібудзь зробіць (Вяжышча, Беш. р.). СТАЛЯР, а, ж — столяр. Сталяр зрабіў шкап (Гарывецк, Сен. р.). СТАН, у, ж — 1) состояние. У якім стане ты яго застаў? (Казаноўка, Чаш. р.); 2) стан, талия. У яго жонкі стан няпрыгожы (Асінаўка, Беш. р); 3) вымеренный кусок холста на рубашку, но не шитый. Стан ужо састрыгавала (Кабішча, Куз. р.). СТАН АЎКГ— стройный, устойчивый. Станаўкі хлапец! (Мазалава, Куз. р.). СТАНІК, а, м.—лифчик. Йада станік пашыць (Доўгае, Беш. р.). СТАНОВІШ ЧА, и. — место на пастьбе, где в полдень стоит скот. На становішча бягі (Лужасна, Куз. р.). СТАН УХА, СТАНУШ КА, ж.— нижняя часть женской рубахи, сшитая из другого полотна. Ганна к свой сарочцы зрэбную стануху прышыла (С ь в е ч а, Беш. р.). Сталі шыць рубашкі без станушак (Купіна, p.j. С Т А П Т А Ц Ц А, дзе.—истоптаться, износиться. Барэткі стапталіся (Доўгае, Беш. р.). СТАР, ж.—старое место жительства. Вярнуўся на стар (Бель, Выс. р). СТАРАНА, ж,—скирда в сарае. Якуб лалажыў бальшую старану жыта (II а в у л ь л е, Чаш. р.). СТ А Р А Н Н Ы — старательный. Мой сын старанны (Пушкары, Сен. р,). СТАРАСЬНІК, у, м. — кривоцвет. Lycopsis arvensis L. Сьцябло старасьніку прынясі (Дабрамысьль, Лёз. p.). СТАРАСЬВЕЦКІ — старосветский, старинный. Штой-жа ты пашыла сабе сукенку старасьвецкую? (Забор'е, Сен. p.). СТАРАЦ, a, м.—нищий. Старац папрасіў хлеба (Увалокі, Куз. рЛ. СТАРОЖ НІК, y, м.— колючник полевой. Cirsium arvense Scop. Ета лісыді старожніку (Галабарск, Куз. p.). СТАРШ ЫНЯ, au — председатель. Ідзі да старшыні (Бешанкавічы, Беш. p.). СТ А Р Ы ЗН А, ж.— совсем изношенное белье, одежда; тряпье. Старызну аддала за балхву (Дзяды, Cip. р.). СТАТАК, у, ж, зб. — стадо скота. Ужо ідзе статак дамоў (Копцевічы, Чаш. р.). СТАТУЙ, я, л., СТАТУЯ, ж. кроме общего значения — болван. 3 ім, статуём, нічога ня зробіш (Луб'ева, Аз. р.). СТАЎБУН, СТАЎПАК, а, ж кувшин. У стаўбуну было малако(Цяпіна, Чаш. р.). У стаўпаку стаіць вада (Хмяльнік, Беш. р.). СТАЎК А, ж.—колодный улей. Стаўка стаіць на дубу (Клюі, Куз. р.). СТАЦЬ КРЫШАЙ, дзс.—облениться. Чаго ты стаў крышай, чаму ня робіш? (Беліца, Сен. р.). СТАЦЬВШЫ, ж,—боковые части ткацкого станка. Стацьвіны крыва стаяць, дык i палатно коса тчэцца (Сукрэмна, Сен. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

заборе, колючнйк, лубева
10 👁
 ◀  / 394  ▶