Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
вую спадніцу (Санікі, Беш. p.). Якая прыгожая твая спаднічка! (Сяркуці, Сен. р.у СПАДРУЧН А — с п о д р у ч н о, ловко. Мне спадручна з гэтага боку ліць (Канавалава, Куз. р.). СПАДЧЫНА,. ж. — наследство. Вялікая спатчына ў цябе? (Капланы, Сен. р). СПАЖЫВАЦЬ, дзс.—употреблять. Спажывай на здароўе (Стралкі, Беш. р.). СПАЖ Ы НАЎКА, ж. — спасов пост. Спажынаўку пражывём i будзіць Спас (Стралкі, Беш. р.). СПАЗНАЦЬ, дзс.—узнать. Спазнаў яго, я яшчэ летась (Чараўкі, Сен. р.). СПАЗРЫЦЦА, дзс. — приглядеться. Д з я ў ч ы н е спазрылась хустка (Дабрамысьль, Лёз. р.). СПАЗЬНЩ ЦА, дзс.— опоздать. Спазьніўся ў поле ( Д р а ж н а, Куз. р.). СПАДЗЯВАЦЦА, Звс.—надеяться. Ты на мяне дужа не спадзявайся (Дрыкольле, Куз. р.). СПАЙМАЦЬ, дзс. — поймать. Ага, спаймаў цябе, а цяперыцька пацалую! (Латышы, Беш. р.). СПАКОЙ, ю, м,—покой. Няма спакою ад іх (Пушкары, Сен. р.). СП АКУСА, ж. — искушение. Гэта ня дзеўка, а спакуса (Доўжа, Куз. р.). СПАКУСЩ Ь, дзс. — искусить. Нячыстая сіла нагрэх спакусіла (Макарава, Віц. р.). СПАЛЩ Ь, дзс. — сжечь. Спалі раньшы хлуд (Селядцова,Беш.р.). СПАНАТРЫВАЦЬ, дзс. - понімать.Яго сам чорт не спанатруе (Беліца, Сен.р.). СПАНТАЛЫЧЫЦЦА— сбиться с толку. Чалавек у еваёй гутарцы спанталычыўся (Бікложа, Беш. р.). СПАНТАЛЫЧЫЦЬ, Ззс.-сбить с толку. Hi спанталыш ты мене (Баравыя, Cip. р.). СПАРАХНЕЦЬ, дзс. — сгнить, истлеть. Спарахней ты ўжо! (Храпавічы, Куз. р.). СПАРНЯ, ж-— прибыль. Спарня ў дзяжу, сын на вясну! (Гравы, Сен.р.). СП АРЫ Ш,а,ж,СП АРЫ Ш Ы,оў, м.— 1) два ореха, колоса ит. п. сросшиеся вместе. Тата! глянька які я сягоньні знайшла спарыш (Глебаўск, Сен. р.); 2) два горшка с ручкой, соединенные вместе. У спарышах панёс на поле есьці (Горбава, Лёз. р.); 3) окончание жатвы ржи и вообще окончание какого нибудь дела. Сеньня ў нас спарыш (Копцевічы, Чаш. р.). СПАРЫШ НІК, у, м.—спорыш. Polygonum aviculare L. Спарышніку там я ня відзіў (Бубалева, Выс. р.). СПАСАЎКА, ж. — успенский пост. Спасаўка-ласаўка (Казаноўка, Чаш. р.). СПАСЫДЕРАГАЦЬ, дзс— предостерегать. Я-ж яе спасьцерагала (Доўжа, Куз. р.). СПАТКАНЬНБ, и. — встреча. Сын б я ж ы ц ь на спатканьне бацьку (Іванова, Куз. р.). СПАТКАЦЦА, дзс. — встретиться. Т а м а ц ь к i спаткаемся (Пекары, Куз. р.). СПАТЫКНУЦЦА, дзс — споткнуться. Ішоў i спатыкнуўся (Тухінка, Сен. p.). СП АТЫ К АЦЬ, дзс— встречать. Пойдзем сынок, спатыкаць бацьку (Доўжа, Куз. р.). СПАЎНЯЦЬ, дзс. — исполнять. Слухаюць, але ні спаўняюць (Мянюцева, Сен. р.). СП АХВАЛЯ—исподволь, постепенно. Няхай цацэнь спахваля Віцебскі кpaVвы слэу іік
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
10 👁
 ◀  / 394  ▶