СОБСКІ—собственный. Собскі мой, конік, a яна лезець! (Шніці, Куз. p.). СОЙКА, ж. — сойка. Garrulus glandarius L. Сойку забіў у лесі (Лужасна, Куз. p.). COM, a, м.— сом. Silurus glanis L. Самы водзяцца в амутах (Падбярэзьзе, Віц. p.). СОНЕЙКА, я.-- солнышко. Coнейка сьвеціць зырка (Казаноўка, Чаш. p.). COH-TPABA — прострел. Pulsatilla patens Mill et P. vulgaris Mill. Сон-траву нацюў (Касачы, Лёз. p.). СОНЦА, н. — солнце. Сонца толькі што ўзыйшло (Яноўшчына, Беш. p.). СОНЬКА, at.— сонливец. Янка такі сонька, увесь дзень сьпіць (Стралкі, Беш. p.). с о н ь к і, ж.— беленькие пуховочки—цветочки на сырых местах. Eriophorum (?). Будэем ipваць сонькі (Асінаўка, Беш. p.). СОПКА, ж.— кочка. Нанашай пожні многа сопак (.Марцінкава, Куз. р.). СОПКІ — рассыпчатый. Сёлета бульба сопкая (Бікава, Сен. р.), СОПУХА, ж.— верх кухонной печи. Сьцірка над сопухай вісіць. (Вяжышча, Беш. р.). COPAM, у, м.— срам, стыд. Быў вялікі сорам (Доўгае, Беш. p.). COPAM Н А — стыдно. Сорамна табе в а р а в а ць (Бешанкавічы, Беш. р.). СОРЫЦЬ, дзс. ■— тратить, терять. Сораць дарэмна грошы (Гарывецк, Сен. р.). СОЎНЕНЬКА, н. — солнышко. Яшчэ соўненька была, высока, як мы шлі з лесу (Чашнікі, Чаш. р.). Пар. сонейка. СО ХІ, ж.— накрест вкопанные стойки. Сохі паваліліся (Стасева, Выс. р.). СОШ КА, ж.—подпорка. Трэба запасьці сошак для саду (Вяжышча, Беш. р.). СПАВІВАНКА, ж. — веревка свитая из трех и более частей «рэдзяў» (гл.). Спавіванку добрую сплёў (Кашына, Віц. р.) СПАВІВАНЬНЕ, ж. — пеленание. Дзеці ня любяць спавіваньня (Бабінічы, Віц. p.). СПАВІВАЦЬ, СПАВІЦЬ, дзс.— пеленать, спеленаць. Мама спавівала дзяцёнка (Мамойкі, Беш. р.). Трэба спавіць дзяцёнка (Кузьміно, Сен. р.). СПАВІВІЧ, а, м.— пояс, которым пеленают ребенка. А йдзе спавівіч, спав'щь Юрку? а? (Слабодка, Куз. р.). СПАГАДАЦЬ, дзс. — посочувствовать. Сыты па галодным не спагадаець (Глебаўск, Сен. р.). СПАГАДЛІВА — сочувственно. Мачыха да яго спагадліва адносіцца (Ухлё, Чаш. р.). СПАГАНЯЦЬ, дзс. — взыскивать. Трэба спаганяць даўгі (Чашнікі, Чаш. р.). СПАДАБАЦЦА, дзс. — понравиться. Дужа мне спадабалаея гэта дзеўка (Гуліна, Сен. р.). СПАДАПЛЕЧЫЦЬ, дзс. — ударить. Яго кап спадаплечыў, дык бы ён ня цягаўся тут (Глебаўск, Сен. р.). СІІАДКІ, аў, м. — наследство. Кузьнячыхіны спадкі асталіея (Навікі, Еіц. p.). СПАДМАНУЦЬ, дзс. — обмануть. Яны нас спадманулі (Ceлядцова, Беш. p.). СПАДНЩ, a, м.—СПАДНЩА, ж.—юбка. 3 н a c i ў с я спаднік (Расна, Сен. p.). Я надзела но
Дадатковыя словы
вочкй—цветочки, спавщь
8 👁