вую спадніцу (Санікі, Беш. p.). Якая прыгожая твая спаднічка! (Сяркуці, Сен. р.у СПАДРУЧН А — с п о д р у ч н о, ловко. Мне спадручна з гэтага боку ліць (Канавалава, Куз. р.). СПАДЧЫНА,. ж. — наследство. Вялікая спатчына ў цябе? (Капланы, Сен. р). СПАЖЫВАЦЬ, дзс.—употреблять. Спажывай на здароўе (Стралкі, Беш. р.). СПАЖ Ы НАЎКА, ж. — спасов пост. Спажынаўку пражывём i будзіць Спас (Стралкі, Беш. р.). СПАЗНАЦЬ, дзс.—узнать. Спазнаў яго, я яшчэ летась (Чараўкі, Сен. р.). СПАЗРЫЦЦА, дзс. — приглядеться. Д з я ў ч ы н е спазрылась хустка (Дабрамысьль, Лёз. р.). СПАЗЬНЩ ЦА, дзс.— опоздать. Спазьніўся ў поле ( Д р а ж н а, Куз. р.). СПАДЗЯВАЦЦА, Звс.—надеяться. Ты на мяне дужа не спадзявайся (Дрыкольле, Куз. р.). СПАЙМАЦЬ, дзс. — поймать. Ага, спаймаў цябе, а цяперыцька пацалую! (Латышы, Беш. р.). СПАКОЙ, ю, м,—покой. Няма спакою ад іх (Пушкары, Сен. р.). СП АКУСА, ж. — искушение. Гэта ня дзеўка, а спакуса (Доўжа, Куз. р.). СПАКУСЩ Ь, дзс. — искусить. Нячыстая сіла нагрэх спакусіла (Макарава, Віц. р.). СПАЛЩ Ь, дзс. — сжечь. Спалі раньшы хлуд (Селядцова,Беш.р.). СПАНАТРЫВАЦЬ, дзс. - понімать.Яго сам чорт не спанатруе (Беліца, Сен.р.). СПАНТАЛЫЧЫЦЦА— сбиться с толку. Чалавек у еваёй гутарцы спанталычыўся (Бікложа, Беш. р.). СПАНТАЛЫЧЫЦЬ, Ззс.-сбить с толку. Hi спанталыш ты мене (Баравыя, Cip. р.). СПАРАХНЕЦЬ, дзс. — сгнить, истлеть. Спарахней ты ўжо! (Храпавічы, Куз. р.). СПАРНЯ, ж-— прибыль. Спарня ў дзяжу, сын на вясну! (Гравы, Сен.р.). СП АРЫ Ш,а,ж,СП АРЫ Ш Ы,оў, м.— 1) два ореха, колоса ит. п. сросшиеся вместе. Тата! глянька які я сягоньні знайшла спарыш (Глебаўск, Сен. р.); 2) два горшка с ручкой, соединенные вместе. У спарышах панёс на поле есьці (Горбава, Лёз. р.); 3) окончание жатвы ржи и вообще окончание какого нибудь дела. Сеньня ў нас спарыш (Копцевічы, Чаш. р.). СПАРЫШ НІК, у, м.—спорыш. Polygonum aviculare L. Спарышніку там я ня відзіў (Бубалева, Выс. р.). СПАСАЎКА, ж. — успенский пост. Спасаўка-ласаўка (Казаноўка, Чаш. р.). СПАСЫДЕРАГАЦЬ, дзс— предостерегать. Я-ж яе спасьцерагала (Доўжа, Куз. р.). СПАТКАНЬНБ, и. — встреча. Сын б я ж ы ц ь на спатканьне бацьку (Іванова, Куз. р.). СПАТКАЦЦА, дзс. — встретиться. Т а м а ц ь к i спаткаемся (Пекары, Куз. р.). СПАТЫКНУЦЦА, дзс — споткнуться. Ішоў i спатыкнуўся (Тухінка, Сен. p.). СП АТЫ К АЦЬ, дзс— встречать. Пойдзем сынок, спатыкаць бацьку (Доўжа, Куз. р.). СПАЎНЯЦЬ, дзс. — исполнять. Слухаюць, але ні спаўняюць (Мянюцева, Сен. р.). СП АХВАЛЯ—исподволь, постепенно. Няхай цацэнь спахваля Віцебскі кpaVвы слэу іік
11 👁