СКАБКА, ж.—-заноза. Загнаў сабе ў руку скапку (Мазалава, Куз. р.). СКАБЛІЦЦА, дзс. — чесаться. Сьвіньня скабліцца аб угол перат дажджом (Баравыя, Куз. р.). СКАБЛІЦЬ, дзс.— 1) чистить. Трэба бульбу скабліць (Вішанькі, Чаш. р); 2} чесать. Хаўроньня скабліла ногі (Дабрамысьль, Лёз. р.). СКАБЛУХА, ж. — ч е с о т к а. Скаблуха ў яго—усё скобліцца (Канькі, Сур. р.). СКАБЫ, — ребра. Паламаў скабы (Бачэйкава, Беш. р.) СКА В АР АДА, ж.—сковорода. Падай мне скавараду {Семянцова, Беш. р.1. СКАВАРОДКА, ж.— погремок, з в о н е ц. Alectorqlophus major Rehb. A. minor Wimm et Grab. Скаваротка ўжо пасьпела (Maтушова, Лёз. p.). СКАВАРОДНІК, а, ли—ухват. Насадзі на палку 'скавароднік (Веляшковічы, Лёз. p.). СКА8АРОДНІК, CKABAPAДЗЕНЬ, a, я, м.— пшеничная лепешка. Ці ўзяла скавароднікаў на базар? (Веляшковічы, Лёз. p.). Яны пяклі скаварадні (Бікложа, Беш. p.). СКАВЫРЫЦЬ, дзс. — реветь, плакать. Досіць табе скавырыць (Доўгае, Беш. р.). СКАГАТАЦЬ, дзс. — визжать Сьвіньні галодныя скагочуць (Навікі, Віц. р.). СКАЗЩ ЦА, дзс. — исказиться. Як ён сказіўся пасьля таго! (Пышнякі, Сур. р.). СКАКАЦЬ, дзс.— 1) прыгать. Скачы на адиэй назе (Рыбчына, Cip. р.); 2) плясать. А яна дужа ліобіць скакаць.(Пустынкі, Сен. р.). СКАКУШКА, ж.—белка. Sciurus vulgaris. Скакушка вун на суку (Лапы, Беш. р.). СКАЛА, ж. — 1) известняк. На беразе ракі хлопцы ламалі скалу (Пуцілава, Куз. р.); 2) очень твердая глинистая почва. Гэту скалу ня ўзарэш (Л уб'ева, Аз. р.); СКАЛАНУЦЬ, дзс. — встряхнуть. Як скалану цябе! (Канавалава, Куз. р.). Як скалануў яблыню, дык яблыкі й пасыпаліся (Ухлё, Чаш. р). СКАЛКА, ж.— 1) кремень для высекания огня. Ета здаецца скалка (Воўкасьць, Лёз. р.); 2) рыболовный снаряд. Я са скалкай на рыбу пайду (Гарадок, Гар. р.). Пар. скалька. СКАЛОЦІНЫ, ж. — пахтанье. Зрабіла сыр с скалоцінамі (Копцевічы. Чаш. р.). СКАЛЬКА, ж —вид рыболовной сети. Я пайшоў-бы рыбулавіць, але скалысі няма (Зямцы, Cip. р.). Пар. скалка. СКАМУРДЗІЦЦА, дзс. — скривить рожу. Во, скамурдзілася, як абезьяна (Сукрэмна, Сен. р.). СКАНАВІЦЬ, дзс.— изрыть канавами. У нас усю зямлю сканавілі (Выжышча, Беш. р.). СКАНАЦЬ, дзс.—умереть. Каб ён сканаў! (Оўсішча, Сен. р.). СКАПАЧ, а, ли — крюк для скапывания навоза. Вазьмі скапач i вязі гной у поле (Бейна, Сен. р.). СКАПЕЦ, а, ли—кастрированный баран. У Мікалая прапау скапец (Русінава, Сен. р.). СКАПЭРДЗІЦЦА, дзс. — умереть, пропасть. Сохла, сохла ды й скапэрдзілася без пары (Сукрэмна, Сен* р
Дадатковыя словы
убева
8 👁