СІВЫ— сивый, седой. На печы сядзеў сівы дзед (Павульле, Чаш. р.). СІЛІТАВАЦЬ, дзс. — спешитьЁн сілітуіць гаварыць (Кр. Сяло, Беш. р.). СІЛКАВАЦЦА, дзс. — подкрепляться пищей. Сілкуйся, мая свацька, сілкуйся! (Губіца, Cip р.). СІЛКОМ — насильно. Сілком прывялі яго да агента (Пятніцкая, Беш. р.). СІЛО, и.—западня. Паставіў Мікола сіло i ўляцеў верабей (Санікі, Беш. p.). СІНЕЛЬНІК, a, лг. — красильщик, делающий набойку. Сінельнікам доўгабыў (Ісачкава, Аз. p.). СІНЬКА, ж.—бельевая синька. Паедзеш у горат, купі там сінькі (Хмары, Куз p.). СІНЮХА, СІНЮШЫНА, ж.— брюква. Brassica Napus L. f esculenta DC. Мы пасеялі сінюху (Пустынкі, Сен. p.). Трэба сінюшыну пасеч на капусту (Каверзіна, Меж. p.). СІНЯЦІНА, ж.— крашенное в синий цвет полотно. 3 сіняціны спаднік пашыла (Сьляпцы, Г ар. р.). СІПАК, т.— невежа. Так i сунецца сіпак, не ў сваё (Гравы, Сен. р.). СІПОНБКА, ж.—супонь в хомуте. У хамуце сіпонька парвалась— нада новая (Косы, Віц. р.). Пар. супоня. СІРАНКА, ж.— спичка. Запалі сіранку! (Варашылы, Куз. р.). СІРАЦІНА, о/. — сирота. Бог сіраціну любіць, толькі долі не дае (Алексінічы, Сен. p.). СІРАЦІЦЬ, дзс.— сиротить, делать сиротами. Hi сіраці дробных дзетачак, ні губі мяне (Лужасна, Куз. р.). СІРБАЛІНІНА, ж. — ежевиковая лозина. На што сірбалініну зламаў? (Альгова, Віц. p). СІСЬКА, ж. — сосок женской груди. Ці сьцець ён сіську? (Гарадок, Гар. р.). СІТА, н.—камыш. Scirpus'lacustris L. За сітой ужо глубока (Луб'ева, Аз. р.). Сіта без лістоў, а чарот з даўгімі лістамі (Заронава, Куз. р.). СІТКА, н.— сито. Няма сітка свайго муку прасеяць (Застадольле, Сен. р.). СІРДАВО. н.—злоба. Сірдаво яго дужа даўгое (Даўгае, Беш.р.). СІТНІі\, у, м.— ситный хлеб* Сітнік прыядаецца, а хлеб не (Бель, Выс. р.); 2) камышевая заросль. У сітніку яе злавіў (Лужына, Выс. р.). СІТЦЫ, аў, м.—1) ситцевое. Ня тронь—сітцы разьдзяреш! (Мехавае, Аз. р.); 2) Плеяды. Сітцы ўжо вісока ( С л а б о д к а, Куз. р.). СІЎКА—ВАРОНКА, ж.—ракша, сизоворонка. Coracias garrula L. Во кап сіўку — варонку ўлавіць (Касачы, Лёз. р.). СІЧАВА, «.— кусок стали для высекания огня. Ці ёсь у цябе січаво? (Воўкасьць, Лёз. р.). СКАБА, ж. — скопа, Pandion haliaetus LСкаба паляцела (Ляшніцы, Сур. р.). СКАБАРДЗІНА, аг. — кащей. Стау, як скабардзіна (Луб'ева, Аз. р.). СКАБЁЛКА, ж.—-струг. Бацька страгаў жэрдзі скабёлкай (Янавічы, Сур. р.) СКАБЗАЦЦА, дзс. — кататьэя по льду. Гайда скабзацца! (Берашоўцы, Беш. р.). 2В