Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
РАСТВОР, у, м.— ж и д к а я г р я з ь. У етым растворы i боты пакініш (Лашнёва, Выс. р.). РАСТОП АК, а, м.—изношенный лапоть. На дварэ валяўся растопак (Буглінкі, Куз. р.). Пар. атопак. РАСТОРКАЦЬ, дзс. ■— рассовать. Яна усю бялізну расторкала (Зямковічы, Сен. р.). РАСТРО П, у, -------- дурман. Datura Stramonium L. Растроп расьцець каля парканаў (Заронава, Куз. р.), РАСТРУШ Ч ЫЦЬ, ў. —раздавить вдребезги. Яйкі у кішэні раструшчыў (Стаішча, Чаш. р.). РАСХАПАЦ Ь, дзс. — расхватать. Прывёс воз ігруш—як віш расхапалі (Сянно, Сен. р.). РАСХОД, у, м.—расхождение, уход всех откуда либо. Усі ў расходзе былі, адны мы зь ей дома (Латышы, Беш. р.). РАСЧЭРПАЦЦА, дзс. — разобраться, рассчитаться. Чуць расчэрпаўся зь ей (Стралкі, Беш. р.). РАСЧЫНЯЦЬ, дзс. — растворять. Трэба расчыніцьхлепсяньня, а заўтра сьпеч (Капланы, Сен. р.). Расчыняць дзьверы ня можна (Суднікі, Куз. р.). РАСШ АБУНЯЦЦА, дзс — разгуляться. Расшабуняўся троху (Доўгае, Беш. р.). РАСШ УПІЦБ, дзс.—понять. Во й расшупілі! (Доўгае, Беш. р.) РАСШ ЧАПІЦБ, дзс. — расщепить. Рашчапілі палена дроў (Оўсішча, Сен. р.). РАСЬЛІНА, ж. — растение. У сякую расьлінку знаю я, i ат чаго яна (Александрова, Гар. р.) РАСЬПЕРАЗАЦЦА, РАСЬПЕРАЗАЦЬ, дзс. — распоясаться, распоясать. Расьперазаўся паяс. Ты-ш бы хуць расьпіразаўся! (Сукрэмна, Сен. р.). РАСЬСЕ, н.— лохмотья. Расьсе сваё распусьціла! (Гунчанкі, Сур. р.). РАСЫДІ, дзс.—расти. Суніцы растуць па лядах (Дубінкі, Беш. р.). РАСЫ ІІЛАЦБ, дзс. — растилать. Ен расыділаў палатно (Пушкары, Сен. р.) РАСБЦІСКАЦБ, дзс. — раздавливать. Расьцісьні клапа (Оўсішча, Сен. р). РАСЫЦЩЬ, дзс.—растить, заставлять прорастать. Расьці ічмень у ночвах (Лужасна, Куз. р.). РАСБЦБВІСБЦІ, дзс. — расцвесть. У сатку расьцьвіў бэс (Азёркі, Беш. р.). РАСЬЦЬВЯНКА, ж. — шесть недель поста перед Рождеством. У расыдьвянку самыя маленькія дні (Суднікі, Куз. р.). РАСЬЦЯГВАЦЬ, дзс.—растаскивать. Пасьля яго сьмерці— расьцягалі ўсё (Доўжа, Куз. p.). РАСЬЦЯРОБ, у, м. — расчищенное место в лесу. У расьцяробе хадзілі коні (Дзямідавічы, Чаш. p.). РАСЯНКА, ж.— грибы, растущие на навозе из родов Coprinus i Annelaria. Шмат расянак ў хлеве вырасла (Запрудзьдзе, Куз. р.). РАТА, ас. — очередной взнос (арендный или иной). Сёлета рату я плачу вялікую (Шпакі, Куз. р.). РАТАВАЦЬ, дзс. —спасать. Усе кінулісь ратаваць ( Іс а ч к а в а, Аз. р.). Тут трэба ратуваць сябе (Сураж, Сур. р). РАТНІК, а, м.—кроме общего значения—селедка. Два ратнікі зараз зьеў і Лёзна, Лёз. р.). РАТУНАК, у, м. — спасение. Дай ратунку! Што рабіць, сама ня ведаю (Доўжа, Куз. р.).Янка
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
8 👁
 ◀  / 394  ▶