РАСКУМЯКАЦЬ, йзс.— растолковать, понять. Раскумякай ты мне добра (Доўгае, Беш. р.). РАСКЯПІЦЦА, дзс. — расщепиться. Дошка раськяпілася (Aciнаўка, Беш. р.). РАСОЛ, у,- ж — вода от квашеных огурцов, свеклы. Хрэн залілі расолам i елі з мясам (Санікі, Беш. р.). РАСПАДКА, ж.— щепы для зажигания дров, подтопка. Наськіпай трэсак на распалку (Лужасна, Куз. р.). РАСПАСАЖЫЦЬ, дзс.— промотать, прогулять. Усё распасажыў, разьвёў, праматаў i няма нідзе нічога (Глебаўск, Сен. p.). РАСПАСАЧЫЦЬ, дзс.— расходовать. Вады няма: я ўсю яе pacпасачыла (Глебаўск, Сен. p.). РАСПАШКА, ж. — пружинная борона. Калі пройдзіць тут распашка, дык зямля мякка станіць (Баравыя, Куз. р.). РАСПОРЫЦА, ж.— палка скрепляющая «вобжы» сохи на некотором расстоянии от «сашча» (гл.). Распорыца шатаецца ў вобжах— прыбі (Бабінавічы, Выс. р.). РАСПРЫНЬДЗІЦЬ, дзс. — разбухнуть. Бадай цябе распрыньдзіла! (Даргейкі, Сен. р.). РАСПУСНЫ — распущ енны й, развратный. Хлопец дужа распусны (Кузьміно, Сен. р.). РАСПУСТА, ж., РАСПУСТВА, я.— разврат. Даўней такого распуства ня было, як ёсьць цяпер (Пятнійкая, Беш. р.). Гэта адна толькі распуста (Б а б i н i ч ы, Віц. р.). РАСПУСБНІК, а, м.— развратник, Так яму распусьніку й нада! (Навікі, Biu. p.). РАСПУСЫДЩЦА, дзс.— 1) расцвести. Бэс ужо даўно распусьціўся (Азярэцк, Сен. р.); 2) развязаться. У яго распусьціліся аборы (Глебаўск, Сен. р.). РАСПУСЬЩЦЬ, дзс. — распустить. Сьлінкі распусьціў (Белькава, Беш. р.). РАСПУШЫЦЬ, дзс. — разбить в пух. Сямён Сьцяпану распушыў морду (Оўсішча, Сен. р.). РАСПЫТАЦЦА, дзс.— расспросить. Распытайся у яе, як гэта кідаць у ніты (Навасёлкі, Сен, р.). Давай распытваица пра усё на сьвейі (Гарадок, Гар. р.). РАССА, ж.— Potamogeton L., Cerafophilum L. и другие густо растущие в воде травы. Шшукі стаяць у рассе (Падбярэзьзе, Віц. р.). Каровы з ахвотай ядуиь рассу: відаць, яна салодкая (Высокае, Куз. р.). РАССАСУЛІВАЦЬ, дзс. — рассуждать. Досіць табе рассасулівацьі (Доўгае, Беш. p.). РАССУНУЦЬ, дзс. — раздвинуть. Рассунула яна мост (Яноўшчына, Беш. р.). РАССУПОНІЦЦА, дзс. — развязаться супоне в хомуте. Во, хомут рассупоніўся, каб яго! (Лужына, Выс. р.). РАССЫПАЦЦА, дзс. — кроме общего значения—родить. Сьціпаніха рассыпалася (Хмяльнік, Меж. р.). РАСТАВАЦЬ, дзс. — растворяться. Сахар растаець у вадзе (Берасьні, Беш. р.). РАСТАП1ЦЦА, две. — расплавиться. Воск растапіўся (Аськершчына, Беш. р.). РАСТАРОП, у, м. РАСТАРОПА, ж.— распутица, бездорожье. Такі растароп—ні прайці ні праехаць {Ст. Ранчыцы, Беш. р.). Цяпер самая растаропа (Семянцова, Беш. р