мени. Тыя канчані раняцца на схот (Труханавічы, Чаш. р.). РАНІШ НІК, а, м,—пастух, гоняющий на утреннюю пастьбу. Зьмітра змовілі ранішнікам (Калышкі, Лёз. р.). РАНЬНЕ, н. — утро. Праспаў усё раньне (Хацімшчына, Куз. р.). Р А Н Ю Т К А — ранёхонько. Устань i ідзі ў поле ранютка, ранютка (Вейна, Сен. р.). РАНЯЦЬ, дзс.— ронять. Ручкі ломіць, сьлёзкі роніць (Высачаны, Выс. p.). РАПТАМ, РАПТОЎНА— вдруг, сразу. Раптам ён закрычаў (Ісачкава, Аз. p.). Раптоўна й дошч пашоў (Салаўёва, Выс. p.). РАПТОЎНЫ —- неожиданный. Паліўся раптоўны дошч (Оўсішча, Сен. p.). РА П УХА, ж.—жаба. Bufo vulgaris. Рапуха сядзіць на дарозе (Пясочак, Куз. p.). РАСАДА, ж.— рассада. Куры разгрэблі расаду (Раіны, Аз. p.). РАСАДНІК, у, л*.—рассадник. Зьбегай расады ў расаднік (Якушы, Віц. p.). РАСІН КА, ж.—росинка, капелька. Карова ня дала ні paсінкі малака (Хадулава, Куз. p.). РАСІЦЬ, дзс.— смачивать росою. На што ходзіш па расе, боты росіш? (Гунчанкі, Cyp. p.). РАСІЧКА, ж.—Alchimilla vulgaris L. Расічка прыгожа расьцець ай не? (Гараватка, Меж. p.). РАСКАЗЬНІК, a, м.— рассказчик. Хведар харошый расказьнік на ўсякія казкі (Карма, Куз. p.). РАСКАЛАЧВАЦЬ, дзс. — растрясать. Раскалачваць гной пашлі (Лятоўшчына, Куз. p.). РАСКАПУСЫДІЦЦА,)зс.—опуститься, упасть духом. Ты чаго гэтак раскапусьцілася? (Сураж, Сур. р.). РАСКАРАЧ, а, м.— кусок полотна с бахромой для носки горшков в поле. Гаршкі увязваюць на поле ў раскарач (Даргейкі, Сен. р.). Раськірач вісіць над сопухай (Пожынкі, Сен. р.). РАСКАТУРХАЦЬ, дзс.— разбудить. Ледзьве раскатурхаў яго (Храпавічы, Куз. р.). РАСКАТЫ, ж.— ў двухколесная телега для возки леса. Грышка паехаў на раскатах у лес (Дабрамысьль, Лёз. р); 2) телега для возки камней. Прыцягні раскаты (Пліскунова, Беш. р.). РАСКАШ АВАЦЦА, дзс.— роскошествовать. Раскашуецца за ім, замужам (Лужасна, Куз. р.). РАСКЕПІЦЬ, дзс.— расщепить. Сухаватую плашку цяжка раскепіць (Гравы, Сен. р.). РАСКІДАЦЬ, РАСКІНУЦЬ, дзс. — разоросать, разорасывать. Ты зачым усё раськідаіш? (Гунчанкі, Сур. р.). Раськінь гэту кучу (Селядцова, Беш. р.). Р А С Ш У Ц Ц А, дзс. — распуститься. Лес ужо раскінуўся (Луб'ева, Аз. р.). РАСК ІРЭК А, at. — раскоряка. I ета раськірэка лезіць ілясаць! (Карма, Куз. р.). РАСКЛАДКА, ж.— развёрстка. Гэта дабаўная раскладка (Цяпіна, Чаш. р.). РАСК ОС, а, м.—луг с кочками и пнями. Каровы ходзяць у раскосі (Русінава, Сен. р.). РАСКОШ А, ж.— роскошь, выгода. У вялікай раскошы жывуць (Слабодка, Куз. р.). РАСКУГОЛІЦЦА.ўзг—расплакаться, завыть. Во рабёнак раскуголіўсяі (Яноўшчына, Беш. р
Дадатковыя словы
лубева, разбрасывать, разбросать, раскапусыдіцца,<)зс.—опу, раскуголіцца.^зг—распла
7 👁