Сен. р.). Такі пріклый чалавек, што й гаварыць зь ім нялюба (Новікі, Віц. р.). ПРЫЛАЗЬНІК, у, м.—сени при бане, предбанник. Выскачы ў прылазьнік i прахаладайся (Бешанкавічы, Беш. р.). ПРЫЛАДЗІЦЦА, дзс—л) снарядиться. Тарас, ni прыладзіўся ты да гораду? (Калышкі, Лёз. р.); 2) приспособиться. Капітыпрыладзісься мясьці? (Оўсішча, Сен. p.). ПРЫЛАДЗІЦЬ, дзс. — 1) приспособить, устроить Прыладзь калёсы, трэба ехаць (Стаішча, Чаш. p.); 2) приготовить. Я свайму госьцю прыладзіла добрую страву (Забор'е, Сен. p.). ПРЫЛАСКА, ж.— большая дорога. Як выйдзіш на прыласку— лучша іці будзіць (Селішча, Гар. p.). ПРЫЛІКА, ж.—приличие Прыняў для прылікі (Вяжышча, Беш. p.). Кушаў толькі дзеля прылікі (Стралкі, Беш. p). П Р Ы Л У Ч А Ц Ц А, дзс.—присоединяться. Ты ні прылучысься да іх у царкву? (Падбярэзьзе, Віц. p.). П РЫЛУЧЫЦЬ, ў. — присоединить. Прылучы сваіх авечак да стада (Глебаўск, Сен. p.). ПРЫЛЯГАЦЬ, дзс,—временами ложиться, прикладываться. Усё прылягаіць: алы— мала, а жаць трудна (Дабрамысьль. Лёз. р.). ПРЫЛЯЖАЦЬ, дзс. - лишить жизни, задавить лежа вместе (о ребенке). Настася сваё дзіця прыляжала: жала дзень, змардавалася й нячула (Унава, Лёз. р.). ПРЫМАКА, i, м.- муж принятый на хозяйство жены. Яна ўзяла сабе прымаку (Пустьінкі, Сен. р.). П Р Ы М А Ў К А, ж —поговорка, слово или фраза, часто употребляемая в ра говоре. Плахая прымаўка (Стралкі, Беш. р.). П Р Ы М А Ц К І — свойственный «прымаку» (гл.). П р ы м а ц к а е жыцьцё паганае (Сураж, Сур. р.). ПРЫМАЦЬ, дзс. — принимать. Шзрыя зязюлі не прымаюць, з лугу вон выганяюць (Сукрэмна, Сен р.). ПРЫМІКІЦІЦЦА, дзе.—приметиться, присмотреться. Яны нам ужо прымікіцілісь (Вяжышча, Беш. р.). ПРЫМУС, у, м. — принуждение. На вясельлі ўсяго было, толькі прымусу дужа ня было (Бешанкавічы, Беш. р.). ПРЫМУСНЫ — принудительный, принужденный. Примусная ета работа (Беліца, Сен. р.) ПРЫ М УШ, а, м,— муж принятый на хозяйство жены. Яна ўзяла прымуша (Пустыню, Сен. р.) Пар. прымака. ПРЫМУШАЦЬ, ПРЫМУСІЦЬ, дзс. — принуждать, заставлять; принудить, заставить. Гасьцей прымушалі сьнедаць (Яцуркі, Беш. p.i. Ён мяне прымусіў выпіць (Лятоўшчына, Куз. р). ПРЫНАДА, ж — приманка. Паставілі на зайцаў прынаду (Латыгаль, Сен. р.). Гэта прынада, а не чалавек (Сукрэмна, Беш р). П Р Ы Н А Д НЫ — приманчивый. Дужа прынадная дзеўка —як магнэсам цягнуць да яе (Слабодка, Куз. р.). ПРЫ ПАДАК, у, м.— 1) случай. Якія тут прыпадкі? (Высачаны, Выс р); 2) падучая болезнь. Во, каб на цябе прыпадакі (Гуліна, Сен. р.). ПРЫ ПАР, у, ж., ПРЫ ПАРКА, ПРЫ ПАРНІЦА.ж — 1 (самое жаркое время лета. Сёліта часта бы
Дадатковыя словы
заборе
7 👁