Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

штож табе здаецца? (Сукрэмна, Сен. p). ПРЫГОЖЫ — красивый. Етат платок дужа прыгожы (Рудня, А з. p.) ПРЫГОН, y, м — барщина Людзі хадзілі на прыгон (Бабінічы, Віц. p.). ПРЫГОНЬНІК, а, ў.— работник, нанятый на известный срок работать 2 — 3 дня в неделю. Мне прыгоньнік пожні пакасіў (Русінава, Сен p). ПРЫГОРШ ЧЫ, ж — горсть. Іван пасеяў ня болі, як прыгоршчы гароху (Оўсішча, Сен. р). ПРЫДАТАК, у, л.—прибавка, дополнение. Што дасі ў прыдатак? (Сураж, Сур. р.). ПРЫДАЦЦА, дзс. — 1) пригодиться. Бяры, прыдасца калі-нібудзь (Ш аркі, Куз. р.); 2) почудиться. Гэта табе прыдалося (Стралкі, Беш. р. П РЫ 3 Б А, ж. — заваленка. Трэба насыпаць прызбу Канавалава, Куз. р.) ПРЫЗВАЦЬ, дзс.— подозвать, позвать. У хату прызваў (Стаішча, Чаш. р.). ПРЫЗВЫЧАЁНЫ-привыкший, Я к етаму ужо прызвычаены (Стралкі, Беш. р.). ПРЫЗНАЧАЦЬ, дзс. — назначаць, определять. Так яму прызначана на раду (Бель, Выс. р.) ПРЫЗЬНІЯЦЬ, ўзс.-пригорець. Бпін у печы арызьніяў (Гравы, Сен р.). ПРЫДЗЕЛ, у, м. — трехстенная пристройка. Паставіў прыдзел к пуні (Бягуны, Гар. р.). ПРЫДЗЬВЕРНАЕ, а, «. — плата за пропуск куда-либо. Плаці прыдзьвернага — ні путчу (Стат н а, Чаш. р.). ПРЫДЗЯЎБЦІСЯ, дзс. — приковылять Чуць прыдзёўося (Доўгае, Беш. р.). П Р Ы Й С Ь Ц I, дзс. — притти. Абясьціў прыйсыді дамяне (Ст.Сяло, Куз. р.). ЛРЫКАДОЛІЦЦА, дзс. — пристроиться. ён добра прыкадоліўся i Луб'ева, Аз. р). ПРЫ КАЗКА, ж. — поговорка. «Якій пень, такія i атуросткЬ— яго аблюбёная прыказка (Халамерь'е, Аз р.). ПРЫКАРНУЦЬ, дзс. — прильнуть. ён тут прыкарнуў у вуглу ды й заснуў (Глебаўск, Сен. р.), ПРЫКІДВАЦЦА, ПРЫКІНУІДЦА, дзс.— 1) притворяться, притвориться. Hi прыкідвайся, ні баліць (Навасёлкі.Куз. p.);2) приставать, пристать. Вогнікпрыкінуўся (Гарадок, Гар. p.); 3) приключаться, приключиться. Няхай ягоі якое бездольле прыкінулася Навасёлкі, Сен. p.). ПРЫКЛДДЗІНЫ, э#с.— пирушка по поводу приведения в порядок, украшения могилы. Прыкладзіны па Зьмітру былі (Павульле, Чаш. р.). ПРЫКЛЕТНІК, У, м.— крыльцо перед амбаром. Аброць на прыклетніку ляжыць (Сукрэмна, Сен. р.). ПРЫКЛЕЦЬ, i, ж., ПРЫКЛЕТАК, у, м.— чулан, кладовая при амбаре Зьнясі жбанкі ў пріклетак (ў прыклець) (Клюі, Куз. p.). ПРЬІКРА—противно. Прыкра глідзець на яго (Астроўна, Віц. p.). ПРЫКРУЩ ЦЦА, дзс.— привертеться, прити. Прыкруцілася назад, дзе дзеніцца? (Слабодка, К уз. p.) ПРЬІКРЫ,—противный. Прыкры ты дужа хлапец (Кузьміно