ПРУДЗІЦЬ, 9ас. — выпаривать из одежды паразитов Нада штаны прудзіць (Палешына, Гар. р). П РУ С, а, м. — прусак (таракан). Blatta germanica. П р у с у поў з ў к р у п е нь (Жэрына, Чаш. р) ПРУТКІ, оў, м. — спицы для вязанья. Маша ўзяла пруткі дзелаць панчохі (Сьвеча, Беш р) ПРУЦЯНКА, ж.— корзинка из прутьев. Падай пруцянку, трэба у грыбы Ісьці (ХоДцы, Сен. р.). ПРЫБАБОНЫ, ж — предрассудки. Усё ета бабськія прыбабоны (Кузьміно, Гар. р.). ПРЫБЕДНІЦЦА, дзс — прикинуться бедным Як ён прыбедніўся! (Бель, Выс. р). ПРЫБІРАЦЦА, дзс. — прибираться, наряжаться. Дзеўкі, як ідуць на кірмаш, дык прыбіраюцца ў самую, лепшую адзежу (Хацінічы, Сен р.). ПРЫБІРАЦБ, дзс— 1) убирать Прыбяры хату (Узнор, Гар. р.); 2) украшать. Н а д а прыбрать кут (Слабодка, Куз р.) ЛРЫБОР, у, м — убор. Усі яго прыборы — лапці ды аборы (Чашнікі, Чаш р.). ПРЫБРАНЫ-убранный. У іх дом заўсёды прыбраны (Беліца, Сен р). / ПРЫВАБІЦЬ, дзс. — привлечь, заманить. Нечым-жа яна яго прывабіла! (Навікі, Віц, р). ПРЫВАБНЫ — привлекательный. Прывабіць ён можа хоць каго: прывабны дужа (Канавалава, Куз р). ПРЫ ВАРАК, у, м — приварок. Трэба весьці ў прут ячменю й намалоць п р ы в а р к у (Сянно, Сен р). ПРЫВЕТНЫ — приветливый. Прыветны чалавек наш сусед (Галубова, Куз. р.). ПРЫВГГАК, а, м. — глазок, черенок привитый дичку. Хто прывітак скрывіў (Л у ж а с н а, Куз р) ПРЫВІТАЦЦА, ў. —поздороваться. Я прьівітаўся з су се дам (Мамойкі, Беш. р.). ПРЫВУЧАЦЬ, дзс.— приучать. Пашто ты прывучаеш яго лазіць усюдах? (Лашнёва, Выс. р). ПРЫ ВЯЗКА, ПРЫ ВЯЗЬ, ж.— полотно из худшего волокна; худшее волокно. Матка сшыла штаны з прывязкі (Запрудзьдзе, Сен. р). Ета з прывязі саткана (Кірэйк!, Гар. р.). ПРЫГАВОР, у, м. — колдовство нашептыванием. Прыгавор хуж а зьедзі (Астроўна, Віц. р.). ПРЫ ГАВОРКА, ў.—поговорка, любимое словцо. «К а з а ў тот» — дзядзькіна прыгаворка (Азаркава, Гар. р.). ПРЫГАДАЦЬ, дзс. — вспомнить, д о г а д а т ь с я. Прыгадаў прысьці! (Доўжа, К уз. р.). ПРЫГАЖ ЭЦЬ, дзс.~красиветь. Прыгажэіць ваша дачка (Высачаны, Выс. р.). ПРЫГАНЯТЫ, м. — надзиратель над работами, побуждающий к работе. Яе дзет быў за прыганятага (Дабрамысьль, Лёз. р.). ПРЫГАНЯЦЬ, дзс.— кроме общего значения— заставлять работать. Прыганяе, алі бяз толку (Лужасна.ўКуз. р.). ПРЫ ГАЎКА, ж. — недотрога. Impatiens noli tangere L. Пачапай прыгаўку (Лужына, Выс. р.). ПРЫГЛЯД, у, м. — надзор. Чаму за ім у вас прыгляду німа? (Астроўна, Віц. р.). ПРЫГОЖА —красиво. Прыгожа йдзець сёліта х л е б (Лалыкі, Аз. р.). ПРЫГОЖАНЬКІ — красивенький. Красівенькі, прыгожанькі
Дадатковыя словы
лужасна.^куз
2 👁