Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
ПОШ ТА, ж. - почта. Сяньні пошты ня было (Кава лёўшчына, Беш. р.). ПОЯС, а, ж — пояс. Красівыі паясы ткуць (Ст.Сяло, Куз. р.). ПРА, прм — о, об. Пра каго іна так гаварыла? (Лазаватка, Сур. р.). ПРАБАЧАЦЬ, дзс.— извинять, прощать. Прыбычайце, можа i дрэнна памьіліся (_Селя дц ов а, Беш. р). ПРАБЩ Ь, дзс.— пробить. Дай мне далато прабіць дзірку ў калёсах (Варонькі, Cip р) ПРАВОЙ, ю, м. — пробой. Пацалаваў прабой i марш дамоў (Ходцы, Сен р.) ПРАБОСЬЦІ, дзс.'— прободать Во, прабоў бык пастуха. (Доўжа, Куз. р). ПРАБЫДЛА, м. — архискот Адстань ты, прабыдла! (Луб'ева, Аз. р). ПРАВЕДАЦЬ, дзс.—проведать, узнать. Зьезжу праведаць як яны там (Навікі, Віц. р.) ПРАВЕДКІ, ж.— проведывание. У праветкі паніслася, а ча? (Копцевічы, Чаш. р). ПРАВІЦА, ПРАМІЦА, ас.—немятая ржаная солома, но не кулевая. Пусьціў усю салому у правіцу (Копцевічы, Чаш р.). ПРАВІЦЬ, дзс. — отправлять службу. Поп правіць абедню (Сянно, Сен. р). ПРАВУЛАК, а, м.—переулок. Жывець у правулку (Стралкі, Беш. р). ПРАГЛЫ НУЦЬ, дзс. — проглотить. Васька праглынуў цалком сьлівіну (Лалыкі, Аз. р.). ПРАГНУЦЬ, дзс. — жаждать Праксэда прагніць бобу (Сянно, Сен. р.). ПРАГОЙ, у, м.~ прогон. Праз прагон гналі кароў (Мішкава, Куз. рУ ПРАГЧЫ СЯ, дзс.—стремиться. ён так й прагецца дамоў (Сухарукава, Куз. р.). ПРАДОННЫ — бездонный. У прадоннае балота ўкінь й то выплывець (Лужасна, Куз. р.). ПРАДРАЦЦА, две.—прорваться. Мех прадраўся, нада залапіць (Селядцова, Беш. р.). ПРАДУХЛІНА, ж.— отверстие в болоте. Уваліўся ў прадухліну. Прадухліны ва мсе не замерзьлі (Веляшковічы, Лёз. p.) ПРАЖ АНІНА, ж. — жаренное. Прыгатоў к полудню пражаніны (Ульлянавічы, Сен. p). ПРАЖ АНЫ, ж. — жаренный. Пражаны гарох смашны (Ганкавічы, Беш p). ПРАЖ КА, ж.— пряжка. Пражка ад дзягі зламілася (Путрына, Беш p). ПРАЖ МО, м. — промежуток между столбами в овине, где кладут хлеба. Ты казаў, што граблі ляжаць на пражме— я шукаў, але не знашоў (Глебаўск, Сен р) ПРАЖ ОНКА, ж, —кушанье из сала и воды с мукой, в которое макают блины. Еў бліны з пражонкай (Мікалаёва, Куз. р.). ПРАЖЫЦЬ, дзс.—жарить. Пражуць сала на полудзень (Высачаны, Выс р). ПРАЗДОНЬНІЦЦА, яе.~бездна. Во, у нашам возеры праздоньніца! (іванск, Чаш. р.) ПРАДЗІВА, н.—1) пряжа. Маё прадзіва тонкае (Ісачкава, Аз р); 2) прядение. Пара за прадзіва брацца (Макеенкі, Аз. р). ПРАКАНАНЬНЕ, и. — убеждение. Перавесь соль для прыкунаньня (Цяпіна, Чаш. р.). На
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

лубева
8 👁
 ◀  / 394  ▶