пракунаньне вазьмі (Д о ў г a e, Беш. p.). ПРАКЛЁНЫ, аў, лг — проклятия. Во, яе праклёны чуваць (Асташова, Чаш p.). ПРАКУДА, at.—смешной Палядзі, якая сядзіць пракуда (Ш уміліна, Cip p.). ПРАЛЕЖ АНЬ, я, м.—больное место от долгого лежания. Пралежні наляжаў, а ўсё балеіць (Астроўна, Від. p.). ПРАЛЕСАК, а,л *.—тропа, полоса меж лесом. Тым пралескам бяжы (Слабодка, К уз. р.) П Р А ЛЕСК А, ж.-А) падснежник. Galanthus nivalis L. Рыгор i Марылька прынесьлі з лесупралескі (Ульлянавічы, Сен р..); 2) пролеска, печеночница. Hepatica triloba Chaix. Пралеску сарваў ( С л а б о д к а, Куз. p i. ПРАЛІЦА, ПРАСЬЛІЦА, П РАО Т Ц А, ж. — прялка для привязывания «кудзелі» (гл). Падай мце праліцу (Веляшковічы, Лёз. p.), У прасьліцу (прасьніцу» увязала кудзелю (Асташова, Чаш. p.). ПРАЛКА, ж —прялка Пралка добра прадзець (Кузьміно Сен. р.). ПРАЛЬЛЯ, ж. — пряха. Ета пральля прадзець тонка (Асінаўка, Беш. р.). ПРАМІНУЦБ, дас.—пройти мимо. Яны мяне прамінулі (Баркова Куз. р.). Прамінуў цэркві i пашоў дальшы (П я т н i ц к а я, Беш. p.). ПРАМОВІЦЬ, дзс. — проговорить. Слова прамовіць ні можыць ужо (Мазалава, Куз. р.). ПРАНІК, а, ал. — валек для стирки белья. Пайдзем паласкаць, вазьмі пранік ўРудня, А з. p.). i ПРАНЦЫ, аў, ж. — сифилис. Каб цябе пранцы ўзялі! (Храпавічы, Куз. р.). ПРАПАЛАЦЬ, дас. — провеять от пыли. Прынясі паланкі крупы црапалаць (Спасская, Cip. р.). ПРАПАШ ЧА, at. — пропадающий. Куды ты схуваўся, прапашча? (Луб'ева, Аз. р.). ПРАПЛИТКІ, аў, At.—подплетание лаптей. За п р а п л ё т к і ўзяўся (Краўцова, Гар. p.). ПРАРЭЗКА, ж.— петлица. Алі шырокія тваі прарэзкі ў сароццы (Завань, Cip. p.). П РА РЭХ, y, аі.~ прореха. Глядзі, ў тваей кашулі прарэх дзе! (Глебаўск, Сен. p.). П РА С, a, м.—утюг. Нада разагрэць прас (Селядцова, Беш. p.). ПРАСАВАЦЬ, дзс.—утюжить. Кравец прасуець армяк (Павульле, Чаш p.). ПРАСЕЎРЫ ЦЬ, две. — проветрить на сквозняке. Прасеўрыў шынкі (Александрова, Гар. p.). ПРАСІЦІЦЦА, дзс,—прорешетиться. Сірмяга ўжо прасіцілася (Рудніца, Сен. р.). ПАСКУРКА, ж.— 1) просвирник. Malva borealis Vallm., М. neglecta W allr. Праскурка расьцець лі сьценкі (Заронава, Куз. р.); 2) просфора. Чатыры праскуркі вынес бацюшка (Запрудзьдзе, Куз. р.). ПРАСЛА, н.— 1) часть изгороди. У мяне завалілась прасла Ліустынкі, Сен. р.); 2) дыра в изгороди. Коні праз прасла пупалі ў авёс (Сухарукава, Аз. р.). ПРАСМУЛЫЖЫЦЦА, дзс. — протереться до земли (о зимней дороге). Дарога ўжо прасмулыжалася (Доўгае, Беш. р
Дадатковыя словы
лубева, праплйткі
4 👁