ПОНАЧЫ,—ночью. Поначы за чужымі бабамі ганяецца! (Любашкова, Выс. p.). ПОПЕЛ, у, м. — зола. Попел нада высыпаць у гарод (Міхалі, Куз. р.). Завары попілу бяліць ніткі (Валькі, Сур. p.). ПОПЛЕЧ—рядом. Мы йшлі поплеч. (Заазер'е, Сен. р.). ПОРКАІДЦА, две.—рыться. До, табе поркациа, ў етым рызьзіі (Любашкова, Выс. р.) ПОРСКАЦБ, две — фыркаць. Конь пачаў порскаць (Баравыя, Куз р) ПОРТ у м —льняное в противоположность суконному. Порт інакш гарыць (Чарніца Cip p). ПОРТКІ, ж. — порты. Падай мне порткі (Іванова, Куз. р.). ПОРУБЕЛЬ, я, м. - топор. Порублем сякуць (Сахны, Сен. р.). ПОСАД, у, м., вб. — посуда. Прыбяры ты посат! (Д оў гае, Беш. р). ПОСНЫ - постный. Падалі адну юшку й тую посную (Яноўшчына, Беш. р.). ПОСПА, ж. — посыпка, мука для обсыпкі корма животным. Послы i ў жорны можна намалоць (Сукрэмна, Сен. р.). ПОСТАЎКА, ж. — н и ж н я я часть женской рубашки из более грубого полотна. Аўдоцыдя прышыла малую постаўку (Кокшына, Куз. р). ПОСТАЦЬ, ас.—часть полосы в длину. Бабы адну пастаць ужо дажалі i занялі яшчэ (Сьвеча, Беш. р.). ПОСБНІЦА, ж — пост, отсутствие жиров, молочного. У нас даўно посьніца (3 а р э ч ч а, Гар. р). ПОТКІ—потный. Уй, якеі ў яго поткіі рукі! (Бель, Выс. р.). ПОТР, вкл. — смотри, глянь. Потр, ён-жа нікому ня хоча патчыняццаі (Даргейкі, Сен. р.). Пар. польскае Patrz. ПОТЫМ — потом. Потым я зраблю сваю працу (Сяркуці, Сен. р.). ПОЎЗАЦБ, две.—ползать. Myxi усюдах поўзаюць (Лалыкі, Аз. р.). Дзяцёнак поўзаіць па палу (Кузьміно, Сен. р.). ПОЎДЗЕНБ, я, м. — полдень. Ужо на поўдзень сонца падымае (Сукрэмна, Сен. р.). ПОЎНА — полно. Поўна вады налілося (Рыбчына, Cip. р.). ПОЎНАТА, ж. — полнолуние. Ужо поўната настала (Запрудзьдзе (Куз. р.). ПОЎНАЧ, ж.—полночь. Учора ў поўнач крычэў драч (Санікі, Беш. р). Я прачнуўся ў самую поўнач іЛалыкі, Аз. p.). ПОЎНЫ, — по л ны й. Повей хлявец красных авец (Жар) (Сенькаўшчына, Беш. p). ПОЎСЬЦЬ, ж.— шерсть. Якая чорная поўсьць! ( Б а р а ў л я н ы, Куз. р). ПОЎХА, ж. — удар по уху. Добрую лоўху даў! (Падрэзы, Чаш. р.). ПОХВА, ж.— ножны. У похву палажы сваю шабельку (Падрэзы, Чаш. р.). ПОЦЯРАБ, у, м.— расчищенное от леса место. У поцярап вядзі коні (Палуянава, Гар. р). ПОЧАСТКА, ж. — угощение. Ну, i была ім у Макеенках почастка! (Халамер'е, Аз. р.). ПОЧАСЬ, ж.— чесотка. У яго почась, глядзі як шкрабецца (Бабінічы, Віц. р.). ПОШАСЬЦЬ, ж. — эпидемия. Пашла нейкая пошасьць еярод людзей (Макарава, Віц. р