ПАВІЛЁН, у, м.— занавес, полог. Калыска запята павілёнам (Доўгае, Беш. р.). ПАВІЛІЦА, ляг.— подмаренник. Gallum palustre L. G. Aparine L. G Mollugo L. i інш. віды. Там павіліца кучкаю расьцець (Унава, Лёз. p.). ПАВІНЕН — должен. Павінен быць дошч (Пятніцкая, Беш. p.). Квасоль на гэтай лясе павінна быць добрая (Чараўкі, Сен. p.). Ты-ш мне павінен грошыі (Paбохі, А з. p.j. ПАВІХОРЫ ЦЬ, дзс. — взлохматить, завить. Яна павіхорыла валасы (Янавічы, Cyp. p.). ПАВОЗЬНІК, a, м. — подводчик. У нас мала павозьнікаў (ПустьінкІ, Сен. p.). ПАВОЛІ— медленно. Паволі вы робіце (Кругляны, Віц. p.). ПАВУК, а, м. — паук. Epeira diadema 1 інш. рады i віды. Павук уець павуціну (Жэрына, Чаш. p.). ПАВУЦІНА, П АВУЧЫ НА, ж.— паутина. У кутку была naśyціна (Дзямідавічьі, Чаш. p.). Нада абмесьці павучыну (Пустынкі, Сен. p.). ПАВЫЗВАЛЯЦЬ, Эзс.— поосвобождать, освободить. Рашылі тады малотшыя старших павызваляць (Лясьнікі, Сен. p.). ПАВЫЛУПІЦЬ, две —выпучить. Што ты павылупіў зенкі? (Оўсішча, Сен. рД ПАВЫ ПЯЦЦА, дзс.—повыступить. Як дужа павыпіліся клубы (Ульлянавічы, Сен. p.). ПАВЫ РВАЦЬ, dac.-повырвать. Ці павырвала табе вочы— браў ты мяне днём ды ня ноччу (Запрудзьдзе, Сен. p.). ПАВЫШ ЭЦЬ, две.—стать выше. Павышэлі бярозкі, павышэлі (Cypміна, Аз. p). ПАВЯЧЭРАЦЬ. дзс.— отужинать. Дзеці павячэралі (Мішкава, Куз. p.). ПАГАДАЦЬ, дзс. — подумать, позаботиться. Вы век адзін па адным ні пагадаіця (Маркавічы, Куз. p.). ПАГАДЗІЦЦА, дзс. — помириться. Яны ўжо пагадзіліся (Заазер'е, Сен. р.). ПАГАДЗЩ Ь, дзс. — помирить. Я іх пагадзіла (Градкі,, Сур. р.). ПАГАЛІЦЦА, дзс.—позариться. Пагаліўся на такое сьмяцьцё! (Храпавічы, Куз. р.). ПАГАЛЩ ЦА, дзс.— побриться. Нада к сьвяту пагаліцца (БабІнічы, Віц. p.). ПАГАМАНІЦЬ, дзс.—1) поговорить. У сьвята я зайшоў к Рыгору пагаманіць (Шарыпіна, Беш. р.); 2) покричать (в ссоре). Пагаманіла з хрэсьніцай за сыя'н (Кураеды, Беш. р.). ПАГАНКА, ж. — 1) поганка. Agaricus Phailoides Fr. A. procerus Scdp. i інш. ніядомыя грыбы. Етат грыб, дзетка, нельзя есь, ета паганка (Баравыя, Куз. p.); 2) неряха. Паганка ты, у цібе вечная грась усюды! ( Н а в і к і, Віц. p.). ПАГАНЫ — поганный, негодный Які твой сынок паганы, што нікому няўступіць (Сянно, Сен. р). ПАГАНЬНІК, а, м.—поганный, злой. Дарма што ён пыганьнік, а на яго так сама знайдзем управу (Азярэцк, Сен. р.). ПАГАНЯЦЬ, дзс.—1) погонять, понукать. Паганяй каня (Белае, Віц. р.); 2) окучить. Паганяў сваю бульбу (Берашова, Сен р.). ПАГАРКА, ж. — выгоревшее место в торфяном болоте. Усе пагаркі вадою заліты (Латышы, Беш р.). Пар. выгарка
Дадатковыя словы
заазере, пйть, сыян
6 👁