ПАБЕГЧЫ, две. — побежать. Куды дзеўкі пабеглі? (Пяцігарск, Беш. p.). ПАБІЦЦА, две.— 1) разбиться. Талерка пабілася (Бешанкавічы, Беш. p.); 2) иметь случку. Наша кабыла пабілася ўжо (Задарожжа, Віц. p.); 3) удариться. Пабіўся аб вяршняк (Лужасна, Куз. p.). ПАБІЦЬ, дас.— 1) разбить. Дзед пабіў латку (Вяжоўка, Чаш. p.); 2) побить, разрушить. Конь пабіў бабкі (Кураеды, Беш. p.). ПАБОЙНЯ, ж.—долоня. Бяры пабойню, пайдзём біць дровы (Варонькі, Cip. p). ПАБРАЦЦА, дзс.~ 1) жениться. Яны ўжо пабраліся (Глебаўск, Сен. p.); 2) взяться, оказаться. Уся хустка пабралася ў пляймы (Каралёва, Выс. p.). ПАБЯЛЕЦЬ, дзс. — побелеть. Палажыла скуты ў лух, дык яны i пабялелі (Пожынкі, Сен. p.). ПАБЯЦАЦЬ, дзс.— пообещать. Ён мне пабіцаў, але ня зьдзелаў тапарышча (Пожынкі, Сен. p.). ПАВА, ж. — павлин. Pavo cristatus domesticus. Ходзіць, як пава (Лускінаполь, Віц. p.). ПА ВАГА, ж.—уважение. Дзеці з павагай падбеглі да яго (Чарнагосьці, Беш. р.). ПАВАДКІ, ж.— половодье. Сёлета былі вялікія павадкі (Пустыню, Сен. р.). ПАВАДЫ Р, а, м.—вожатый. Ганка павадыром у сьляпога Йвана (Ноўка, Віц. p.). ПАЗАЖ АЦЬ, дзс. — уважать. Бывала паважалі папоў (Гозьба, Меж. р.). ПАВАДЗІЦБ, дзс.—повредить, помешать. Ну i што я яму павадзіла, калі я к яму зайшла? (Даргейкі, Сен. р.). ПАВАЛ, у, м.—бурелом. У нашым лясу ёсьць павал (Бабінічы, Віц. р.). ПАВ А ЛАКА, ж. — плева. Л i таго берагу павалакаю ваду зацягнула (Даўганы, Меж. р.). ПАВАЛАЧЫ, дзс. — потащить, потянуть. Па малаку i я ногі павалалу (Запрудзьдзе, Сен. р.). Узваліў на плечы мех, ды павалок (Бешанкавічы, Беш. р.). П АВАЛІЦЦА, дзс.—упасть, повалиться. ён пываліўся на зямлю (Марцінкава, Куз. р.). Дрэва павалілася на дарогу (Пустынкі, Сен. р.). ПАВАРАЖ Ы ЦЬ, ў. —поворожить. Дзяўчына любіць пываражыць (Кузьміно, Сен. р.). ПАВАРОТКА, ж. — поворот, дорога в сторону. Лі тэй паваротк! аддыхнем (Якушы, Віц. р.). ПАВЕЗЬЦІ, дзс.— повезти. Пувязьлі Тэклічку, пувязьлі—аж яе панчошкі апаўзьлі (Дрыкольле, Куз. р.). ПАВЕРХ—сверху, над. Паверх лесу глядзя, жывець (Брыды, Меж. р.). ПАВБСЩ Ь, дзс. — повесить. Павесь гэты дрыліх на пліцень (Гуліна, Сен. р.). Павешай абразовік на абразы (Выгары, Куз. р.). ПАВЕСМА, ПАВЕСЕМКА, ж.— горсть, связка. Дай мне павесемку бобу (Вербялі, Cip. рЛ. ПАВЕТ, у, м.— уезд. Мы Сеньнінскага павету былі (Сахны, Сен. р.). ПАВЕТКА, ПАВЕЦЬ, ж.—навес. Коні пастаў пад паветку (Аськершына, Беш. р.). Пастаў калёсы патпавець (Чарніца.Лёз.р.). ПАВЕТРАЯ, ж. — поветрие. Сьвіньні дохнуть—на іх нейкая паветрая прышла (Ужляціна, Cip. p
Дадатковыя словы
ж.—долбня
7 👁