НАЗАПАСІЦЬ, дзс. — сделать запас. Во, назапасіў дроўі (Валькі, Сур. p.). НАЗВАДЗІЦЬ, дзс. — насплетничать. A Тарэнта назвадзіў, назвадзіў на мяне (Аськерінчына, Беш. p.). НАЗДАГАД— наугад. Я сказаў ета наздагад (M я н ю ц e в a, Сен. p.). H АЗДР АВАТЫ— ноздреватый. Глядзі, як добра выпякся хлеб— які наздраваты (Г л e б a ў c к, Сен. p.). НАЗІМУ— на зиму, к зиме. Я ўжо ўсё назіму пазябіў (Лужасна, Куз. p.). НАЗІРКАМ—наблюдая издали. Я за ім назіркам, назіркам, ды схапіў (Лужасна, Куз. p.). HАЗОЛА, ai.—докучливый,досаждающий человек. Гані вон етага назолу! (Латыгаяь, Сен. p.). НАЗОЎ, у, м.—название. Скажы яму вот кожны назоў—прыстаў, як смала (Лужасна, Куз. р.). НАЗЬБІРАЦЬ, дзс. — насобирать. Мацейка назьбіраў суніц (Чарнагосьці, Беш. p.). НАДЗЕЖНІК, у, м. — кусок холста, которым покрывают хлебную кадку. Куды надзежнік схапілі—дзежку нада накрыць (Кабішча, Куз. р.). НАДЗЕЛ, НАДЗЁЛ, у, м.—душевой надел. Мой дзед меу трі надзелы зямлі (Рыбчына, Cip. р.). Мой надзёл адабралі (Астроўна, Віц. p.). НАДЗЕЦЬ, дзс.—надеть,одеть. Малінь надзеў аброць на каня (Зямковічы, Сен. р.). НАДЗЕЯ, ж.— надежда. Надзеі няма на жыдьцё ( П я т н і ц к а я, Беш. р.). НАДЗІМАЦЬ, дзс. — надувать. Брасай, мілачка, гардзіцца, брасай губы надзімаць (Сукрэмна, Сен. р.). НАДЗІЦЬ, дзс.— приманивать, привлекать. Надзіць яна яго дужа (Лужасна, Куз. р,). НАДЗЯВАНІК, а, м.—■ кишка, требуха с начинкой. Надзіванік еты дужа смашны (Высачаны, Выс. р.). НАДЗЯВАЦЦА, дзс.— одеваться. Барджэй ты надзявайся (Чараўкі, Сен. р). Надзеўшыся н|чога: пінджак крамный (Яноўщчына, Беш. р.). НАЙБАРДЗЕ — тем более, в особенности. У нашым лесе добра растуць грыбы, а найбардзе пасьля дожджу (Ст. Беліца, Сен. р.). Н АЙЛЕПШЫ—наилучший. Тая красачка найлепшая (Мішкава, Куз. р.). НАЙМІТКА, ж.— б а т р а ч к а. Трэба наняць наймітку (Русінава, Сен. р.). НАЙСЫДІ, дзс.— найти. Шла па дарозе i найшла (Пушкары, Сен. р.). НАКАЗАЦЬ, дзс. — сообщить, дать знать. Накажы мне, калі будзіць якая работа (С я н н о, Сен. р.). НАКАЛЮЧКА, ж.—шило. Дужа крэпкія падмёткі, аж я накалючку зламаў (В я ж ы ш ч а, Беш. р.). НАКАНАВАНА— предназначено. Наканавана столькі жыць: нічога ня зробіш ( Р ы б ч ы н а, Cip. р.). НАКАНАВАЦЬ, дас.~предназначить. Табе гэта ўжо наканаваць нада (Лук'янова, Сен. р.). НАКАРЫСТАЦЦА, дзс. — попользоваться. Накарыстаўся я іх яаламаным драпаком! (Валькі, Сур. р
Дадатковыя словы
лукянова
8 👁