Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
НАДАКУЧЫЦЬ, дзс.--надоесть. Ён ужо нам так надакучыў (Селядцова, Беш. р.). НАДАЛЬ— на будущее, далее. А надаль што ты пакідаіш? (Лужасна, Куз. р.). НАДАРАЖЫВАЦЦА, досаждать. Hi надаражывайся, Мішка, а то вазьму рэмень ды адлупсую (Баравыя, Cip. р.). НАДАЦЬ, дзс. — 1) побить. Надаў яму па карку (Лужасна, Куз. р.); 2) угораздить, случиться. Надало мне яго спаткаць (Валькі, Сур. р.). Н А ДВОРВЫ—находящийся на дворе, состоящий на худшем корму. Надворным сьвіньням батоўя дай, а кормным— мешава. (Лужасна, Куз. р.). НАДВОР'Е, «.—погода. Якое дрэннае надвор'е! (І в а н о в а, Куз. р.). . НАДДАТАК, а, м., НАДДАЧА, ж.—участок земли, полученный в дополнение к основному наделу. Падзелім пожні з наддачкамі (Копцевічы, Чаш. р.). На маім наддатку нічога ня вырасла (Лужасна, Куз. р.). НАДМЕРНА— чрезмерно. Надмерна падняў, дык i баліць жывот (Пагост, Cip. р.). НАДЗВЫЧАЙНА—чрезвычайно. Надзвычайна яму папалася (Лужасна, Куз. р.). НАДОВЕЧА, НАДОІСЬ, НАДОЕНЫ, НАДОЙНІ, НАДОЙН1ЧЫ, НА ДОЙНЫ— на днях, недавно. Надовіча, як езьдзіў, дык конь шыю сьцёр (Пустынкі, Сен. р.). Надоісь я была ў Марылі (Пожынкі, Сен. р.). Я надоечы быў тама (Храпавічы, Куз. р.). Надойні яна паехапа (Лужасна, Куз. р.). Надойнічы быў у суседа (Пятніцкая, Беш. р.). Надойчы я ў яе была (Бешанкавічы, Беш. р.). Пар. нагдай НАДОЗАРКІ—напрямик, следя, наперерез. Я ішоў надозаркі аж да дому (Санікі, Беш. р.). Забягай надозаркі (Навасёлкі, Сен. р.). НАДОЗІРКУ—навиду. Каровы хадзілі надозірку (Кайтанова, Куз. р.) НАДРУКАВАНЫ — напечатанный. Надрукаванае i я умею прачытаць (Хацімшчына, Куз. р). НАДСЯДАЦЦА, дзс. — на доедаться. Колькі ты ні натсядайся, а цябе ніхто ня чуець (Сухарукава, Аз. р.). НАДТА— чересчур, очень. Надта цяжка працаваць у летку (Ліпна, Сен. р.). НАДТАЧЫЦЬ, дзс.—удлиннить. Ету спадніцу нада наттачыць (Пустынкі, Сен. р.). НАДУКРЫЦЬ, дзс.—настроить. Гэта ён яго надукрыў (Бікложа, Беш. р.). НАДЫХОДЗІЦБ, две.—приближаться. Ужо надыходзіць i лета (Задбор'е, Куз. р.). НАЖМАКТАЦЦА, дзс. — напиться до отказа. Скора ты нажмактаісься? (Асіпова, Аз. р.). НАЖНІЦЫ, НАЖНІЧКІ, ж. — ножницы. Нажніцамі адрэзалі (Стаішча, Чаш. р.). Дай нажнічкі, дык абстрыгу (Ходцы, Сен. р.). НАЖРАЦЦА, дзс.—нажраться. Сват на вясельлі нажраўся, як сьвіньня (Оусішча, Сен. р.). НАЖЫВАЦЬ, дзс. — приобретать. Хлеб жаваць, да дабра нажываць (Лужасна, Куз. р.). НАЖЫВІЦЬ, дзс. — наметать. Нажьіві рукаў (Ч а р н а г о с ь ui, Беш. р.). НАЗАЛЯЦЬ, дзс.— досаждать. Назаляіць ён нам ( Л у ж а с н а, Куз. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

задборе, надворе
7 👁
 ◀  / 394  ▶