НАВУТКАЦЬ, дзс. — подговорить, подсказать. Суседзі навуткалі падаць у суд (Лыскі, Чаш. p.). НАВУЧАЦЬ, дзс. — обучать. Навучаць ты яго навучай, кап чалавекам быў, алі ня бі (Перавоз, Cip. p.). НАВЫВАРАТ—наизнанку. Адзеў сарочку навыварат (Пустынкі, Сен. p.). НАВЫЛЕТ— насквозь. Навылет прабіў шапку шротам (Куксы, Cip. p.). НАВЫНІТ — рвота. Навыніт бярэць (Падрэзы, Чаш. p.). НАВЫРЭЦЬ, дзе.—наловчиться. Здорава ён ужо навырэў на гармошку йграць (С у х а р у к а в а, Аз. p.). HАВЬІСКАЧ- навскачь. Глядзі, навыскач паехаў (C т a i ш ч a, Чаш. p.). НАВЮТКІ — новенький. Яна носіць навюткія барэткі (Maшчоны, Сен. p.). НАГ АВІЦЫ, ж.—кальсоны. Хлопец надзеў нагавіцы (Сьлідзец, Чаш. p.). НАГАДВАЦЬ.Эзс.—напоминать. Ета усё нагадваіць нашу гулянку ў лесі, на беразі (Лужасна, Куз. p.y НАГАЛОЎНІК, а, м. — головной платок. Нагалоўнік дзе мой? (Селішча, Гар. p.). НАГАМАНІЦЬ, дзс. — наговорить. Нагаманіў ён там поўну куфу (Лук'янова, Сен. p.). НАГАРАВАЦЦА, дзс. — нагореваться. Прыдзець гора—нагаруесься (Лазаватка, Cyp. p.). НАГАРОДА, ж.—награда. Па карку нагароду палучыў (Падбярэзьзе, Віц. p.j. НАГБОМ ПІЦЬ— пить жадно, нагнувши посуду. Нагбом пілі гарэлку там, на беразі (Лужасна, Куз. р.). „ НАГДАИ, НАГДАСЬ, НАГДОВЕНЬ, НАГДОВІНЬНЯ, НАГДОВІЧЫ, Н А Г Д О Н, Н А Г Д Ы С Ь, НАГДЫСЕНЬ— недавно, на днях. Ен нагдай быў у горадзе. (Даргейкі, Сен. р.). Нагдась прадалі карову (Нов. Сяло, Беш. р.). Нагдовень быў у мяне сват (Шавяно, Куз. р.). Нагдовіньня я быў у горадзе (Луб'ева, Аз. р.). Нагдовічы я была ў цэркві (Берашова, Сен. р.). Нагдон я была тамацькі (Баркова, Куз. р.). Нагдысь ён быў (Валькі, Сур. р.). Нагдысень я была ў горадзе (Пекары, Куз. р.). НАГЛЕДЗІЦБ, dac.—высмотреть. Добрую ялінку нагледзіў сабе на хату (Лужасна, Куз. р.). НАГЛУМЩЦА, дзс. — наглумиться, навредить. Наглуміўся ён над маім дабром. Наглуміўся ён над чалавекам (Ст. Беліца, Сен. р.). НАГЛЯНЩА, ж. — наглость. Нагляніцу на мяне гаворыць (Крывіна, Беш. р.). НАГНАТА — нагнано. Поўна хата віраб'ёў нагната (Шкалёўка, Беш. р). НАГНАЦЬ, дзс.—нагнать. Духавіцу конь нагнаў (Кузьміно, Сен. р.). НАГРУДНІК, а, м.— нагрудник. Адзень яму нагруднік! (Кабішча, Куз. р.). НАД, прм.-тл. Над яго работу лепшай ня знойдзеш (Валькі, Сур. р.). Вунацькі над лесам ляціць (Лужасна, Куз. р.). НАДА, НАДАБІ, НАДЫБЕ — надобно, нужно. Нада купіць каня (Пустынкі, Сен. р). Яму надабі лапці (Каверзіна, Меж. p). Надыбе грошы, да німа (Кавалі, Сен. р
Дадатковыя словы
вірабёў, лубева, лукянова
8 👁