H АБРАЗЬНІК, а,ж -полотенце, которое вешают на иконы. Нада сьняць з абразоў набразьнікі (Баравыя, Куз. р.). Пар. абразьнік. НАБРАКНУЦЬ, НАБРЫНЯЦЬ, дзс.—набухнуть. Насеньня ўжо набракла (набрыняла) (Ісачкава, Аз. р.). НАБРАЦЬ, дзс.--1) насобирать. Мая сястра набрала набірку журавін (Каверзіна, Меж р.); 2) купить. Набрала кумачу на рубаху (Асавец, Беш. р.). НАБРАХАЦЬ, дзс. — налгать. Сёмка набрахаў, а ты яму веры дала (Лук'янова, Сен. р.). НАБРАЧОК, у, м.—рассвет. Набрачок заняўся, як яна пабегла (Смалякі, Гар. р). НАБУХТОРЫЦЬ, дзс. — чрезмерно сделать что либо. Зачым столька нада было набухторыць? (Пустынкі, Сен. р.). НАБЫВАЦЬ, НАБЫЦЬ, дзс.— приобретать, приобрести. Ой, ня лёгка было яму набываць, а лёгка збываиь (А мельлянова, Лёз. р.). Набыць ня штука, алі хто работаць на ім будзець (Лужасна, Куз. р.). НАВАЛА, напасть, нападение. Навала нейкая ў іх хату увалілася—ўсё гініць (Хобня,Гар. р.). НАВАЛЩЦА, НАВАЛЬВАЦЦА, дзс.— напасть, нападать. Як на яго што наваліцца, хто яго ведаіць? (Доўжа, Куз. р.). Ча ты на ягонавальваесься? (Лазаватка, Сур. р.). НАВАЛЬНЩА, ж.—гроза.Учора была навальніца (Рудня, Аз. р.). НАВАТ—даже. Нават я нічога ня відзіў (Журавінка, Куз. р.). Навіт i я быў ў яго ў госыдях (Сялец, Чаш. р.). НАВІ8АЦЦА, дзс.—навиваться. Калі кроены наўюцца добра, то й ткацца будуць добра (Сукрэмна, Сен. р.). HABIHA, ж.— новость. Чула навіну? Сваты к Ганулі паехалі (Пятніцкая, Беш. р.). НАВІНКА, ж.— свеже вытканный холст. Ідзі памачы навінку (Лоўжа, Cip. р). Скруці навінку (Застарыньне, Беш. p.). HABIPAK, a, м. — костяная спица для плетения лаптей. Навіркам падкавырні, а тады лыка садзі (Стасева, Выс. р.). НАВОЗЬНІКІ, аў, м.- 1) навозные вилы. Вазьмі маі навозьнікі капаць навоз (Мазалава, Куз. р.); 2) телега для возки навоза. Запрог навозьнікі i вазіў навоз (Стралкі, Беш. p.). НАВОЙ, ю, м., НАВОЙКА, ж. — вал в ткацком станке, на который навивают основу. Пакруці мне навой (Селядцова, Беш.р.). Пакруці навойку, а то палатно ўжо абвісла (Нов. Сяло, Сен. p.). Н А В О К АЛ — вокруг. Нада абайціць навокал свайго жыта (Шыпы, Сен. р). НАВОШТА — на что, зачем. Навошта цябе рыдлёўка? (Бікава, Сен. р.). Навошта табе конь, кал! зямлі няма? (Пяініцкая, Беш. р.). НАВУКА, ж.— 1) учение. Аддаў у навуку да каваля (Лужасна, Куз. р.); 2) наука. Навука да ўсяго дойдзіць (Лужасна, Куз. р.). НАВУН1ЦЫ, ж. — тошнота. Мяня цэлую ноч бралі навуніцы (Зямковічы, Сен. p.). НАВУРЗАЦЦА, дзс.— наесться до отвала. Наця, дзеткі, навурзайцеся крупенькі (Купіна, Віц. p). H АВУСЬК АЦЬ, ўзс.-науськать, натравить. Навуськай цюцьку на яго (Сухарукава, Аз. p
Дадатковыя словы
лукянова
5 👁