НАКІДАНКІ, л»,—вид полотна. Я ўжо сваі накіданкі выткала (Берасьні, Беш. р.). НАКІНУЦБ, две. — набросить. Накінь абрус на стол (Зямковічы, Сен. р.). НАКІРАВАЦБ, дзс. — направ и т ь. Куды ты ганкі накіраваў? (Лужасна, Куз. р.). НАКЛЕСТКА, ж.— особый брусок согнутый в телеге, в санях. Наклестку сваю зламаў (Беляшковічы, Лбз. р.). НАКОЛЬНІК, а, м.—сорванец. Змалку ён бы вялікі накольнік (Янавічы, Сур. р.). НАКРЫ Ж — накрест. Накрыш палош! (Лужасна, Куз. р.). НАКРЫШЫЦЬ, д зс.— накрошить. Накрыты цыбулі ў рыбу (ісачкава, Аз. р.). НА К УКАРЭЧ КАХ— на четвереньках. Набраўся самагону i паўзе на кукарэчках (Ст. Беліца, Сен. рЛ НАКУПЛЯЦЬ, дзс.— накупить. Накуплялі ўсяго ў горадзі (Лужасна, Куз. р.). НАЛАЖЫЦЦА, дзс. — привыкнуть, наловчиться. Вот налажыўся леваю рукою, дык ні адвучыш (Лужасна, Куз. р.). НАЛАЖЫЦЬ, дзс.—наложить. Налож яму кару (Бялянкава, Беш. р.). Н А Л АДЗІЦБ, дзс,— исправить, починить. Мікіта вун, дык сам, наладзіў сабе страху (Оўсішча, Сен р.). НАЛ А С, у, м.— накожное заболевание (?). Гэта ў яго напас - у бані прыстаў (Мяжа, Меж. р.). НА ЛЕЖИ А — надлежаще. На* лежна яму ўклалі на вясельлі (Лужасна, Куз. р.). НАЛЕТА, НАЛЕЦЬЦЕ — будущий год. Налета буду пахаць лён (Пустынкі, Сен. р.). К налецьцю аддам вучыцца (Навікі, Віц. р.). НАЛІВАЦЦА дзс.—наливаться. Жыта наліваецца ( A c i н а у к а, Беш. р.). НАЛІСЬНІК, у, м. — тонкий пшеничный блин. У сьвята пякуць налісьнікі к полудню (Гравы, Сен. р.). НАЛІХА—весьма, очень. Наліха яму было перціся! (Лужасна, Куз. р.). НАЛІХА— на что, зачем. Наліханам было такое праўленьне? (Мянюцева, Сен. р.). НАЛІШКА, ж. — ковш или кружка, из которой льют воду на печку в бане. Уськінька ты мне налішачкі дзьве, пакуль я папарусь (Сухарукава, Аз. р.). НАЛІШНІК, у, м. — оконный, дверьной наличник. Налішнікі нада к луткам прыбіць (Лятоўшчына, Куз. р.). НАЛОБНІК, у, м.— часть уздечки, приходящаяся на лбу. Налобнік папраў (Александрова, Гар. р.). НАЛОЙ, ю, м,— пар в бане. Нада ўздаць налою (Вяжышча, Беш. рЛ НАЛЬЛЯ, зб.—орава. Нальля бяжыць у гарод(Мамойкі, Беш. р.). Н АЛ ЯГ АЦЬ, дзс.—стараться. Налёг на пожню, дык сёньні дакоскі (Лужасна, Куз. р.). Н АМ АРЗЬНІ, яў, ў.—планка, соединяющая в санях «капылы» (гл.) одного полоза. Зламаліся намарзьні ў санёх (Асавец, Беш. р.). Н АМ АСЬЦЩ Ь, дзс.—намостить, настлать пол. Нада намасьціць клець (Мясаеды, Беш. к.). НАМАЎКА, ж.—-клевета, наговор. Якую на яе гідкую намаўку зробіў (Лужасна, Куз. р
8 👁