Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
МЯКІШ, у, ж — мякоть хлеба. Кожны сам сабе мякішам вернець (Гарадок, Гар. р.). МЯККІ— мягкий. Яна сьпекла мяккі хлеб (Рудня, Аз. р.). МЯКЛЫШ, а, м. — бабочка. Ужо пачалі лётаць мяклышы (Каверзіна, Меж. р.). Пар. мятлік. МЯКНУЦЬ, дзс.— мокнуть. Наш лён яшчэ мякніць (Пустынкі, Сен. р.). Ня мякні на дажджы (Оўсішча, Сен. р.). МЯКУХА, ж. — ступа. Жаль, што сваей мякухі няма (Вяжышча, Беш. р.), МЯЛА, я.—пасть. Парася папалася ў воўчае мяла (Ст. Беліца, Сен. р.). МЯЛЁН, у, ж.—гл. мелін. МяЛён зламаўся (Сахны, Сен. р.). МЯЛІНЬНЕ, я.— кострика. На хату налажылі мяліньня (Копцевічы, Чаш. р.). МЯЛІЦА, ж. — 1) льномялка. Гэта мяліца засталася нам пасьля дзяльбы (Глебаўск, Сен. р.). Дзе-б ета дастаць мяліцу лён памяць (Сухарукава, Аз. р.); 2) пасть. Hi разявай сваей мяліцы (Лужасна, К уз. р.). МЯМЛЯ, at. — мямля, медлительный. Ходзіш ты, брат, як мямля (Мар'янава, Сен. р.). М ЯНТУЗ, а, м. —налим. Lota vulgaris L. Мянтузы — вельмі сьлізкія (Храпавічы, К уз. p.). Пар. мень. МЯРЭЖА, ж. — вид сети, с двумя крыльями и двумя хвостами. Мярожа ўжо на вадзе (Кузьміно, Сен. р.). МЯРЭЧА, ж.— чаща. У мярэчах, каля балотазаўсёды жывуць ваўкі (Альшанка, Чаш. р.). МЯРЛОГА, ж. — берлога. У аднэй мярлозе два мядзьведзі ня жывуць (Пустынкі, Сен. р.). МЯРЛІН, МЯРЛЮЙ, а, я, ж мешковатый, неповоротливый. Эх які ты мярлін! (Лазаватка, Сур. р.). Варушыцца, як мярлюй (Пясочак, Куз. р.). МЯСТЭЧКА, я.— местечко. Коператыў у мястэчку (Шарыпіна, Беш. р.). ён заўсёды шляецца па мястэчку (Сянно, Сен. р,). М Я ТА, ж. — мята. Mentha L. А ў гародзі рута,мята (Яноўшчына, Беш. р.). МЯТЛА, ж.— метлица. Арега spica Venti. У нашым жыце шмат мятлы (Пастушонкі, Аз. р.). МЯТЛІК, МЯТЛУХ. а, м., МЯТЛЫШКА, МЯТЛЮШКА, ж.—бабочка. Якія красівыя мятлікі лятаюць (Сухарукава, Аз. р.). Толькі-ж летам лётаюць мятлухі (Шарыпіна, Беш. р.). Мятлышку злавіў на лузе (Якшы, Беш. р.). Ай, якая красівая мятлюшка! (Пустынкі, Сен. р.). МЯТУЛЩА, ж.—Ephemera L. Угэтым годзе зусім ня Йшла мятуліца (Маркаўшчына, Віц. р.). М Я Ў К А Ц Б, дзс. — мяукать Кошка мяўкае (Оўсішча, Сен. р.). МЯХОТКА, ж.-— мочалка для мытья посуды. Патры ты мяхоткай міскуі (Сураж. Сур. р.). Пар. вяхотка. МЯЦЕЛІЦА, ж. — 1) метель. Сёньня мяцеліца пашла (Стаішча, Чаш. р.); 2) танец. Бабы, ідзіце мяцеліцу скакаць! (Азярэцк, Сен. р.). МЯЦЬВА, я.—рубленная трава для животных. Замішай мяцьва сьвіньням (Сяркуці, Сен. р.). МЯЧЭЎНІК, у, м. — рогоз. Typha L. 3 мячэўніку робяць хамуціну (Вядрэнь, Чаш. р.). Каля ракі расьцець мячэўнік (Вішкавічы, Чаш. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

марянава
11 👁
 ◀  / 394  ▶