Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
a толькі мыдзгаіць (Слабада, Чаш. p.). М Ы Л Ь Н ІЦ А, ж.~ ручка на рукоятке косы «касаўі» (гл.). Зламілася мыльніца ў касе (Beляшковічы, Лёз. p.). Бяз мыльніцы касой не пакіруеш (Лазова, Сен. p.). Пар. муліц, мульніца. МЫЛЯЦЦА, дзс.-—ошибаться. Хто ня робіць, той ня мьшяіцца (Кузьміно, Сен. p.). МЫЛЫДЫ, аў, м,— кушанье из гороховой муки. Мыльцы сёньня елі на сьнеданьні (Глебаўск, Сен. р.). М Ы С, у, м,—1) нос лодки, Як даў мысам у каменьі (Касачы, Лёз. р.); 2) острие ножа. Мыс затупіўся (Касачы, Лёз. р.). МЫСЬЛ!К, а, м. — стальное долото для пробивания обручного или шинного железа. Мой мысьлік не праб'ець гэтага зялеза (Семянцова, Беш. р.). М Ы ТА, «.— пошлина. Мыта— ета налог такі на тавары быў (Лужасна, Куз. р.). МЫТНІК, у, м.— баня. Харашо памыліся ў іх мытніку (Журавінка, Куз. p.). МЫТРАХЛЯСЬЦЕ, «.— истрепанный низ одежды. Абарві мытрахлясьця, кап ні маталася (Увалокі, Куз. р.). МЫ ТУХА, ас.—понос. ДіаггЬеа. Во, мытуха ў яго! (Гарадок, Гар. р.). МЫЦЬЦЁ, «.—мойка. Як мыцьцё, дык у іх сварка ні сьціхаець (Мішкава, К уз. p.). МЫЧКА, ж.— 1) связка льняного волокна, приготовленная в пряжу. Яна доўга прадзець сваю мычку (Вяжышча, Беш. р.ў; 2) несъедобная белая луговая трава (?). У нашым сене ёсьць многа мычкі (Вяжышча, Беш. р.). МЫШАК, у, м.— вика, горошек призаборный. Yicia sepium L. Мышак лі згароды (Сітна, Лёз. p.). МЫШ А СТЫ— мышыного цвета. У нас конь мышасты (Пустынкі, Сен. р.). МЫШЫНЫ Г А Р ОХ — вика. Yicia Cracca L. Мышыны rapox яны любяць (Латышы, Беш. р.). МЯДНІЦА, ж-—медный таз. Памыйся ў мядніцы (Даргейкі, Сен. р.). М Я Д У Н І Ц А, ж. — Spiraca Ulmaria L. Мядуніцу добра ядуць каровы (Кузьміно, Сен. p). МЯДУНКА, ж. — Pulmonaria officinalis L. У красцы мядункі салоткая раса (Сахны, Сен. p.). МЯЖА, ж.— 1) граница. Мы дажалі да мяжы (Нов. Сяло, Беш. p,); 2) тропинка в поле. Мяжою пашлі туды (Латышы, Беш. p.). М Я Ж Н ІЦ А, ж. — тропинка в поле. Ідзі гэтай мяжніцай (Вейна, Сен. p.). МЯЖЫПЕРСІЦ, y, м. — зуд, нагноение меж пальцев на ногах от сырости. Мяжыперсіц на нагах у яго (Бяскатава, Гар. р.). МЯЖЫПЕРСБНІЦА, ж. — орлик, водосбор Aquilegia vulgaris L. Мяжыперсьніцы карэньчык ета (Раманаўка, Сен. p.). МЯЗДРА, ж. — 1) камбиальный слой дерева. Мяздра на дзераве сьліская (Кабек, Cip. p.); 2) мякоть тыквы. 3 гарбуза выдралі мяздру (Сьлідца, Чаш. p.). МЯДЗЬВЕДЗЬ, я, ж —медведь. Ursus. Мядзьвядзёў у нас ужо няма (Выгары, Куз. р.). МЯДЗЯНКА, ж,— вид гадюки. Мядзянку пастушкі забіліўлесе (Лужасна, Куз. р.). Віцебсві краевы слоунік
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

прабець
7 👁
 ◀  / 394  ▶