Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
ЛІВОЛЬВІР, у, ж —револьвер. Лівольвірам далёка ні пупадзеш (Ульлянавічы, Сен р.). ЛІЗАЎКА, ж. — бурав. Лізаўкаю скарэй пракруціш дзіркі (Асавец, Беш. р.). ЛІЗУН, а, м. — мифическое существо, которым пугают детей. Ціша, дзетка, а то цябе лізун зьліжыць (Баравыя, Куз р). ЛІЗНУЦЬ, дзс. — 1) лизнуть. Сабака лізнуў руку (Лужасна, Куз. р.); 2) ударить. Лізьні троху, кум, кабылу (В я ж ы ш ч а, Беш. р.). ЛІК—число, количество. Якой лік падыйдзіць? (Іванова, Куз. р.). ЛІН, а, м.—линь. Tinca vulgaris Cuv. Во, ліноў налавілі! (Лужасна, Куз. p). ЛІНЮШЧЫ — линяющий. Дзе! тыя хусткі лінюшчыя (Оўсішча, Сен. p.). ЛІПА, ж. — липа. Tilia parvifolia Ehrh. Пад акном расьцець ліпа (Раіны, Аз. p.). ЛІПЕЦЬ,Л?с.— 1) еле держаться. Ліпіць, покі, мая халупка (Лужасна, Куз. p.); 2) льнуть. Ліпіць да яго Марылька (Лужасна, Куз. р.). ЛІШНА, ж. — липовое дерево. Етакаю ліпіну сьсеклі! (Бікава, Сен. p.). ЛІПКІ— липкий, клейкий. Во, брат, якей ліпкі клей удаўся (Каралёва, Выс. р.). ЛІСАПЕТ, а, м. — велосипед. На лісапетах езьдзілі за шчасьцем (Баркова, Куз. р.). ЛІСІЦА, ж.— 1) лиса. Vulpes vulpes L. Лісіцу трудна забіць (Лужасна, Куз. р.); 2) зажим, тиски. Склей, ды ў лісіцы, дык добра прыпусьціцца (Лужасна, Куз. р.); 3) кусок тонкого бревна поверх саней. Бальку у лесе кладуць на лісіцу ў санях i вязуць (Сьвеча, Беш. р.); 4) гриб. Cantharellus cibarius Fr. Лісіц каробку прадаў у Бешанкавічах (Дабрыгары, Беш. p.). ЛІСІЧКА, ЛІСКА, ж. — гриб. Cantharellus cibarius Fr. Сяньні Клаўдзя прінісла адных лісіцак (Макеенкі, Аз. p.). Ліскіўжоёсь— пара зьбіраць (Веля шковічы, Лёз. p.). ЛІСТ, a, y, м.— 1) растительный лист. На клёне бальшэя лісты (Труханавічы, Чаш. p.); 2) письмо. А мой мілы лістоў ня шлець (Яноўшчына, Беш. р.). Л ICTA П АД, у, м.— туберкулез. Каб табе лістапад зламіў(Лазова, Сен. р.). ЛІСТОУКА, ж.— длинный топор. Лістоўкаю тутацькі нада сякануць (Мікалаёва, Куз. р.). ЛІСЬЛІВА—льстиво. Так лісьліва кажа мне ета (Жукоўшчына, Куз, р.). ЛІСЫДЕ, ЛІСЫДЕЙКА, з о листы, листочки. Лісьце асыпалася (Бешанкавічы, Беш. р.). На дрэве лісьційка пажоўкла (Санікі, Беш. р.). ЛІТАСЬЦЬ, ж.— жалость. Ня маеш ты літасьці (Кляшчыно, Беш. р.). Л І Т Б А, ж. — двулепестник, колдуница. Circaea lutetiana L. Белы ручкі ламала, літбу рвала (Яноўшчына, Беш. p.). Л I X А, н. — зло. Бадай на цябе ліха (Беліца, Сен. р.). Усё ліха ўзьлезла (Навікі, Віц. p.). ЛІХАЛЕЦЬЦЕ, я.— 1) лихолетье, плохой год. Як прыдзець ліхалецьце, дык нічога ня зробіш (Навікі, Віц. p.); 2) несчастье. У нас часта бываіць ліхалецьце (Яцукі, Беш. p.); 3) дурная погода. Якое сёньня ліхалецьце! (Чыр. Слабада, Сен. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
4 👁
 ◀  / 394  ▶