Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

ЛЕМАНТАВАЦЬ, две.—вопить, плакать. Убачыўшы пажар, матка пачала лямантаваць (Оўсішча, Сен. р.).Я па хлебцу лімантую (Доўгае, Беш. р.). ЛЕМЕГ, а, у,.«.—бревно в фронтоне. Лемягі пачалі выкідацца ў пуні, каб страху ні ўзадрала (Александрова, Гар. p.). ЛЕНЫДЯЯВАТЫ—л e н и в ы й. Мой Міхась трохі леньцяіваты (Вейна, Сен. p.). ЛЕПЕЙ, ЛЕПІ, ЛЕПШ, ЛЕПШЭ —лучше. Канешні, лепей летам (Сянно, Сен, p.). Лепі жаць, як палоць (Будзішча, Сен. p.). Лепш бы ты галавы свае адрокся! (Іванова, Куз. p.). Мне лепшэ жывецца цяпер, чым раней (Kyрына, Куз. p.). ЛЕСАВІКІ, оў, м. —-дикие лесные яблоки. Лесавікоў мех прынесьлі (Кабішча, Куз. p.). ЛЕСКА, ж.—леса. Каб добра закінуць, трэба ўкараціць леску (Падбярэзьзе, Віц. р.). ЛЕСЬВІЦА, ж.— лестница. Па лесьвіцы ўзьлез на страху (Бешанкавічы, Беш. р.). ЛЕТА, и. — 1) лето. Ладнае лета для нас з табою было ( Падбярэзьзе, Віц. р.); 2) год. Каторае лета с таго новага году мінула (Падбярэзьзе, Віц. р). ЛЕТАСЬ — в минувшем году. Летась было цяплей, чым сёлета (Глушыца, Cip. р.). ЛЕТАШКА, ж.— телка, родившаяся в прошлом году. У ягО ладная леташка(Угляны, Куз. р.). ЛЕТАШНІ—прошлогодний. Ета жыта леташнее (Ісачкава, Аз. р.). ЛЕТАШНІК, а, м. — теленок, которому идет второй год. Прапаў мой леташнік (Копцевічы, Чаш. р.). ЛЕТНЫ — теплый. У апрэлю вада ў возірэ бываець летная (Ходцы, Сен. р.). ЛЕЎКА, ЛЕВАЧКА, Ж—Ц черпак для выливания воды из лодки. Дзе твая леўка? (Доўгае, Беш. р.); 2) кружка. Падай левачку вадзіцы (Падрэзы, Чаш. р.). ЛЕШЧ, а, м. — лещ. У гэтым возеры раз выцягнулі невадам 50 пудоў ляшшоў (Астроўна, Віц. p). ЛЭДАРЫ, ж.—телега для возки сена, снопов. Ужо надыходзіць лета, нада лэдары дзелаць (Забор'е, Куз. р.). ЛЭСКА, ж— местный сорт капусты. Капусту лэску завядзі (Доўг'ае, Беш. р.). ЛЁГКАЕ, н. — легкие. У яго хворае лёхкае ( К а й т а н о в а, Куз.м р.). ЛЁД, у, м. — лед. На Дзьвіне ўжо лёт паламала (Л уж а с на, К у з.р.). ЛЕК, у, ж,—селедочный рассол. Люблю я лёк з сілятцоў (Запрудзьдзе, Сен. р.). ЛЁН, у, м.—пен. Linum usitatissimum L. Аблогу на лён падымаю (Лужасна, Куз. р.). Заўтра мы будзем лён мяць ( К у р а е д ы, Беш. р.). ЛЁС, у, м.— судьба, доля. Таке й наш лёс ужо (Д у б н i к i, Сен.ўр.). ЛЁТАЦЬ, 9ас. — летать. Ластаўкі лётаюць высока (Унава, Лёз. р.). ЛЁТКА, ж.— малый лещ весом до »/з фунта. Я злавіў дзьве лёткі (Падбярэзьзе, Віц. р.). ЛІ — около. Лі саду ходзіць конь (Лагавая, Аз. р.). ЛІВЕНЬ, я, м.—ливень, дождь. Лівень пазабіў зямлю (Лужасна, Куз. р.). ВіцебсяІ краевы слоунік