ЛАДЗЩЦА, bac.-A'sсобираться. Ладзяцца маі мальцы ў лес (Оўсішча, Сен. р.); 2) подкрадываться. Ладзіўся да галубоў, алі паляцелі (Лужасна, Куз. р.). ЛАЙБА, ж.— баржа. Лайбы ў гару часта цягнуцца лямкай(Маркаўшчына, Віц. р.). ЛАЙДАК, а, м. — бездельник. Наш Сьцяпан вялікі лайдак, дык нічоса i ня маіць (Раманаўка, Сен. р.). ЛАЙНО, н.— 1) связка белья. Памый а дно лайно (Оўсішча, Сен. р.); 2) штука белья. Павесь гэта лайно на ізгароду (Машчоны, Сен р.); 3) одежда. Лайно добрае (Доўгае, Беш. р.). Вазьмі лайно i абкрыйся (Беліца, Сен. р.). ЛАКТАЦЬ, дзс.—хлебать. Кошка лактала малако (Нов. Сяло, Беш. р.). ЛАМАЦЦА, дзс.— 1) ломаться. Брадзініна лёгка ломіцца (Лужасна, Куз. р.); 2) требовать случки. Кароўка ламаецца, трэба весьці да быка ( Я н о ў ш ч ы н а, Беш. р.). ЛАНДЫШКІ, ж. — грушанка круголистная Pyrola rotundifolia L. Ландышкаў нарвала ў зёлкі (Красьніца.Чаш. p.). ЛАНЦУГ, a м. — цепь. Каня навязываюць на ланцугу (Жалудова, Лёз. p.). ЛАНЦУЖОК, а, ў«.— цепочка. На сьцяне вісеў ланцужок (Падрэзы, Чаш. p.). ЛАПАНОСЫ— с приплюснутым носом. У яе нос лапаносы, як лапата, хуць хлеб садзі ім у печ (Сукрэмна, Сен. p.). ЛАПАТА, ж.—лопата садить хлеб в печь, Бацька зробіў новую лапату (Асінаўка, Беш. р.). ЛАПАТАЦЬ, дзс. — лопотать, болтать. Hi лапачы ты без толку! (Кайтанова, Куз. р). ЛАПАТКА, ж.—лопатка. Дренная сьвіньня — малыя лапаткі (Шарыпіна, Беш. р.). ЛАПАТУН, а, м. — лопотун, болтун. Ён вялікі лапатун (Бабінічы, Віц. p.). ЛАПАТУХА, ж. — лопотуха, болтунья. Перастань лапатуха малоць языком! ( М іш к а в а, Куз. р.). ЛАПАЦЕНЬ, я. ли—часть мельничного постава, подающая зерно. Сарваўся лапацень i чуць аднаго рабёнка не забіў (Вяжышча, Беш. р.). ЛАПАЦІЦЬ, дзс.— точить косу. Я лапаціў касу i парэзаў руку (Сакольнікі, Куз. р.). ЛАПЕШКА, ж.— часть ложки без ручки. У маей ложкі адламілась лапешка (В а р о ш ч ы н а, Куз. р.). ЛАПІК, а, м. ЛАПІКЛА, н. — заплатка. Колькі ў цябе лапікаў на спадніку? (Купіна, Віц. p.). Kaжух увесь у лапіклах (Цяпіна, Чаш. p.). ЛАПІЦЬ, дзс. — починять, накладывать заплату. Матка села лапіць рубаху (Лалыкі, Аз. р.). ЛАПКА, ж.— 1) еловая ветка. Набяры лапак ды накладзі на агонь (Асінаўка, Сен. р.); 2) лапка. Коцік лапкамі мыецца—госьці будуць (Лужасна, Куз. р.). ЛАПЛЕНЫ — чиненный с заплатой. Зачым ты ўзяў лаплены мяшок? (Шарыпіна, Беш. р.). ЛАПОНІК, а, ли — разливная ложка. Лапонік у шапі (Даргейкі, Сен. р.). ЛАПТУХА, ж. — волдырь на теле. Па целу пашлі лаптухі (Мазалава, Куз. р,). ЛАПУН, а, м.— вид лепешки. Я эьеў толькі адзін лапун (Баравыя, Куз. р