Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
л Л А Б А Т Р О С, а, м. — лентяй. Шляецца, як лабатрос, нічога ня робячы іДІуміліна, Cip. р.). ЛАБЫ Р, а, ли— бугор, холм. Па дарогі лабыр (Журавінка, Куз. р.). ЛАВА, ЛАВАЧКА, ж.—скамья. Я сёньня иа лаве лягу спаць (Стаішча, Чаш. р.). Пакладзі на лавачку (Мікалаёва, Куз. р.). ЛАГОДНА — мирно, согласно. Браты жывуць лужа лагодна (Бешанкавічы, Беш. р.). ЛАГОДНАСЬЦЬ, ж.— согласие, мир. Суседзі жывуць меж сабой не ў лагоднасьці ( М а ш ч о н ы, Сен. р.). ЛАГОДНЫ — ласковый, приятный. Мацей такі лагодны (Крыльцова, Сен. р.). Л А ГОЖЫ, ЛАГОШЫ, ж,—большая телега для возки сена, снопов, розвальни Трэба пачыніць лагожы к лету ( К о п ц е в і ч ы, Чаш. р.). Кумок, каб ты мне даў сваіх лагош зьезьдзіць у Сянно (Глебаўск, Сен. р.). ЛАГУНЕЦ, у м. — сокольник зонтичный Hierecium umbel'atm L. Лагунец парос вялікі (Расна, Сен. р.\ ЛАГЧЫНА, ж. —долина, низина. У лагчыні трава заўсёгды большая, як на гарэ (Пятніцкая, Беш. р.). ЛАДКА, ж.— 1) оладья. Матка йячэцьлаткі (Шарыпіна, Беш. р.). 2) миска. Налі мне у латку крупен! (Варонькі, Cip. р.). ЛАДНА—хорошо. Я табе радзіў ладна (Тухінка, Сен. р.). Ладна, я заўтра прыду да вас (Вейна, Сен. р.). ЛАДНАГА — много. На шпэктакле было народу ладнага (Вяжышча, Беш. р.). ЛАДНЫ— 1) взрослый. Янаўжо ладная дзяўчына (Забор'е, Сен. р.); 2) хороший. Твой лён ладны (Русінава, Сен. р.); 3) красивый. Твар у яе дужа ладны (Доўгае, Куз. р.). ЛАЗА, ж.-лоза. Salix (розныя віды). Лаза добра гбаецца (Лужасна, Куз. р.). Каровы ў лазе ходзяць (Слабодка, Куз. р.). ЛАЗА БЕЛАЯ, ж.—ива белая. Salix alba L. Адрэж дубец лазы белай (Рысна, Сен. р.). ЛАЗАВІКІ, оў, м. — лозовые лапти. Адны лазавікі рваныя (Бачэйкава, Беш. р.). ЛАЗІЛКА, ж.—лестница. Прынясі лазілку— дулі будзем абіраць (Балотнікі, Куз. р.). ЛАЗІНА, ж.— лозовое дерево. Пад вялікай лазіной добра паспаць (Лужасна, Куз. р.). ЛАЗІЦЬ дзс.—лазать. До, хлопцы, лазіць павішнямі (Лужасна, Куз. р.). ЛАЗОРАК, а, дг.—церочинный номе. Твой лазорак тупы (Сукрэмна, Сен. р.). ЛАЗУН, а, м,—сосунок. Атнімем мы ат каровы лазуна, а то яна аж пахудзела (М окавічы, Чаш. р.). Л А З У РА К, у, м. — бельевая синька. Я купіла лазурку на бяльлё (Бачэйкава, Беш. р.). ЛАЗЬНЯ, ж. — баня. Пайдзём у лазьню мыцца(Курына, Куз. р.). ЛАДЗІЦЬ, дзс. — 1) починять, исправлять. Я ладзіў саху (Запрудзьдзе, Куз. р.'; 2) приготавливать, намереваться. Я ладзіла даць яму есьці (Берашоўцы, Беш. р.); 3) жить согласно. Яна з сваім чалавекам ладзіць(Лужаена,Куз. р.);4) угождать. Майму колькі ні ладзь — ні ўладзіш (Лужасна, Куз. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

umbelatm, заборе
5 👁
 ◀  / 394  ▶