КУРМЕЛЬ, я, м.—1) пескарь. Gobio fluviatilis Flem. Мы налавілі шмат курмялёў (Дробушава, Беш. р.); 2) человек малого роста. Які ён курмель! (Бешанкавічы, Беш. р.). КУРН А—дымна. У бані дужа курна (Пустынкі, Сен. р.). К У Р Н О СЫ — курносый. Во якая курносая, як заводная сьвіньня (Сукрэмна, Сен. р.). КУРНЫ—дымный. Курная хата стаіць (Кузьміно, Сен. р.). КУРТА, К УРТК А, ж.-бл узка, кофта. Дзе мая курта? (Абухова, Віц. р.). Я пашыла сабе куртку (Засьценкі, Выс. р.). КУРЧАВЫ — кудрявый У яго галава дужа курчавая (Марцінкава, К уз. р.). КУРНАТЫ, зо.— цыплята. 3 курчат вырастаюць вялікія куры (Марцінкава, Куз. р.). КУРЧЫ НА, ж.—шестик (тонкая жердочка) возле одной из стен хаты. На кажух i павесь яго на курчыну— няхай троху прасохніць: ён адсырэў вісеўшы ў клеці (Глебаўск, Сен. p.). На курчані вісіць хустка (Рудніца, Сен. p.). КУРЫ ЦА, ж.— курица. Kapшун задзёр курыцу (Белькава, Беш. p.). КУРЫ ЦЦА, дзс.— тлеть. Kyрацца трохі дровы (Оўсішча, Сен. p.). К У С А Н AK, a, м. — обгрызок. Даёш свой кусанак (К у п i н a, Віц. p.). КУСАЦЬ, дзс.— кусать. Авадзень дужа кусае (Кузьміно, Сен. p.). КУСУПЛЁТКА, ж,—ленточка в волосы На табе ў косы кусуплёткі (Купіна, Віц. p.). К У Т, a, лі,—угол. Садзі яго ў кут (Навікі, Віц. p.). К У ТА С, а, м.— кисть. У яго паяс з кутасамі (Ганкавічьі, Беш. р.). К УТНІ—угловой. Кутняе бярно грыб жуець (Лужасна, Куз. р.). КУТЫ — кованый. Мой конь ня куты (Ісачкава, Аз. р.У КУФ А, ж.— 40-ведерная бочка. Куфу аўса насыпаў (Раманаўка, Сен. p.). КУФ А Р, а, ж —сундук Вязуць пасьля вясельля куфар нявесткі (Пачаевічы, Чаш. р.. К У ХА Н, а, м. — пшеничная лепешка. На тры капейкі даюць кухан (Павульле, Чаш. р.). КУХЛІК, а, т.— 1) глиняная кружка. Налі кухлік чаю (Якшы, Беш. р.); 2) молочник. Мой кухлік зваліўся й разьбіўся (Мікалаёва, Куз. р.). КУЦУБІНА, ж.—прут. Ударыў бы яго куцубінай (К р ы в i н а, Беш. р.). КУЦЫ — куцый, бесхвостый. Куцы сабака пакусаў мяне ('Падлазнікі, Куз. р.). КУЦЬЦЯ, ж — кутья, каша с пшеничных зерен, из перловой крупы. Куцьцю варуць на дзяды (Альшанікі, Беш. р.). КУЧАРАВЫ— кудрявый. У ёй к у ч а р а в ы я валасы (Карма, Куз. р.). КУШ ЭРК А, ж. — акушерка. Скульля яна знаіць кушэрка твая! (Аскершчына, Беш. р.). К Ш Т А Л Ц Е Ц Ь, дзе. — делаться похожим. На бахара яе кшталцеіць, падла! (Лужасна, Куз. р.), КЫЦІ, вкл.—зов кошки. Кыці, кыці, кыці, коцік мой! (Веляшковічы, Лёз. р
5 👁