Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
Л А ПУХА, Ж,— калужница. Caltha palustris L. Ужо лапуха цьвіціць (Чарніца, Лёз. p.). ЛАПША, ж.— макароны. Матка ўліла лапшы цэлую міску (Санікі, Беш. р.). ЛАПЫРКА, ж—ложка. Памой лапырку—есьці нада (Пушкары, Сен. p.).w ЛАСАЎКА, ж.—лакомка. Яна ў нас ласаўка—ні пастаў смачнага (Александрова, Гар. р.). ЛАСАЎСТВА, л. — лакомство. Гэта адно ласаўства— есьці заўсёды смашна ( Б е ш а н к а в і ч ы, Беш. р.). ЛАСКА, ж,—1) ласкание. Яна ў міне любіць ласку (Лужасна, Куз. р,); 2) снисхождение. Калі ласка, прыміце сына ў школу (Дубнікі, Сен. р.); 3) любовь, согласие. У вяликай ласцы пражылі месяц (ПодОярззьзе, Віц. р.). ЛАСКАВЕЦЬ, дзс.—становиться ласковым. Чагось ён да нас ласкавець стаў (Лужасна, Куз. р.). ЛАСКАТАЦЬ, две. 1) — щекотать. Hi ласканы—памру са сьмеху (Лужасна, Куз. р.); 2) говорить громко и быстро. Дось табе ласкатаць, аж у вушшу зьвініць (Гуліна, Сен. р.). ЛАСКУЦЫДЕ, н., $б.—лоскуты. Прадай ты гэта ласкуцьце трапачніку (Запрудзьдзе, Куз. р.). ЛАСОНІК, ЛАСУНАК, у, м.-~. лакомство. Ласонікаў усякіх навезьлі на кірмаш ( Л у ж а с н а, Куз. р.). Люблю ласункі (Кляшчыно, Беш. р.). ЛАСТАВЕНЬ, я, л.-ластовень. Vincetoxicum officinale Mnch. Большэй во ластавень (Чашнікі, Чаш. р.). ЛАСТАВІЧЫ, ж. — веснушки. Спорываў гнёзды ластавак, дык ластавічы на абліччу (Лужасна, Куз. р.). ЛАСТАЎКА, ЛАСТАВАЧКА.ас— 1) ласточка. Hirundo rusfica L.; Chelidon urbica Boie. Прыляцела ўжо i ластавачка (Рудня, Аз. p.); 2) вставной трехугольный кусок материи в брюках. Шый штаны з ластаўкай (Купіна, Віц. p.). ЛАСУН, а м.—лакомка. Наш Янка вялікі ласун (Стралкі, Беш. р.) Сынок у мяне вялікі ласунок (Падлазьнікі, Куз. р.). ЛАСЬЦІЦЬ, дзс.—ласкать. Яна ўсё ласьціць свайго Юрку (Гарадок, Гар. р.). ЛАТАЦЬ, дзс.—чинить, накладывать заплату. Узялася латаць мяхі (Лужасна, Куз. р.). ЛАТВА—легко, хорошо. Латва табе жыць, за багатага зайшоўшы (Слабодка, Куз. р.). ЛАТКА, ж. — 1) заплата. Тут нада залапіць маленькай латкай (Застадольле, Сен. р.); 2) плошка. У латцы прагуць пражаніну (Сьвярдяы, Беш. р.). ЛАТОКА, ж,—-низина. Мы выкасілі латоку (Шчыпцы, Беш. р,). Сярод гор латока (Вішкавічьі, Чаш. р.). ЛАТРУГА, т.— мот, бездельник. Што ты сабе думаеш, латруга? (Вішкавічы, Чаш. р.). ЛАТУНОК, а, м.—вид кафтана. Надзявай своў латунок ды бяжы скарэй (Вяжышча, Беш. р.). ЛАТУШ КА, ж. — 1) чашка, миска. Прымі ты латушку са стала, а то узьляціць курыца i разаб'ець яе (Глебаўск, Сен. р.); 2) нижняя вьюшка, металилический диск, которым закрывается дымоход и поверх которого накладывается вьюшка. Латушка закінулася, дык праз.адну юшку дух выходзіць (Александрова, Гар. р.). ЛАТЫ, ж.—решетины для зарешечивания крыши поверх стро
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

разабець
7 👁
 ◀  / 394  ▶