Віцебскі краёвы слоўнік (1927). М. І. Касьпяровіч

 ◀  / 394  ▶ 
КАСЬЦІЦЬ, дзс.— сорить на пол. Ягор, не касыді на пол, а то матка задась (Косы, Віц. р.). КАСЫДЮЛЬКА, ж. - у с ржаного или ячменного колоса. Касьцюлька пупала ў вока (Ульлянавічы, Сен. р.). КАСЬЦЯНКА, ж.— костяника. Rubus saxatilis L. Касыдянкі яшчэ ні п а с ь п е л і (Лужасна, Куз. p.). KAT, a, м.— палач. Кат еты, толькі мучыць (Лужасна, Куз. p.). КАТАВАЦЬ, дзс.— бить. Яго добра катавалі (Падрэзы, Чаш.р.). КАТАНКА, ж. — 1) кофта. Падай сюды катанку! (Вяжышча, Беш. р.); 2) валенок. Злубянелі мае катанкі (Навасёлкі, Сен. р,). КАТАР, у, ж~насморк. Rhinitis. Катар ні даець пакою каторую нядзелю (Лужасна, Куз. р.). КАТАРГА, ж.— кроме общего значения— насморк. Rhinitis. Пурым не сьвята, а катарга не хвароба (Вядрэнь, Чаш. р.), КАТЭЛКА, ж.— хлебный, глинянный шарик. Давай катэлкі робіць! (Высачаны, Выс. р.). КАТЛЯК, а, ж —короткий кусок бревна. На што ты парэзаў бервяно на катлякі? (Сянно, Сен. р.). КАТЛЯР, а, ж — медник. Вынясі катляру апалоў зьнітаваць (Залужжа, Беш. р.). КАТОК, а, ж — колесо телеги. У мяне адзін каток саўсім разваліўся (Пустыр, Cip. р.). КАТУЛКА, ж.— 1) телега для возки больших камней. Бяры катулку i едзь за каменьнем (Максімава, Куз. р.); 2) круглая чурка, подкладываемая под ухват, чтоб легче вставить горшок в печь. Падай катулку, буду саган ставіць у печ (Раманаўка, Сен. р.); 3) каток из бревна для укатывания посевов. Запражы катулку, ды прыкатай авёс (Кабішча, Куз. р.). КАТУХ, а, ж --1), хлевок, курятник. Загані курэй ў катух (Стаішча,Чаш.р.); 2)закром для корнеплодов. Катух адгарадзілі дзеля бульбы (Зямковічы, Сен. р.); 3) треугольная кормушка. Ідзі ў катух сена ўкінь (Каверзіна, Меж. w p.). КАУБЫ Р, а, ж — крынка для молока. Каўбыр памый тады малако цадзі (Сукрэмна, Сен. р.). КАЎГАНКА, ж.— кружка, находящаяся в бане для разливания воды. Дайце каўганку (Доўгае, Беш. р.). КАУЖ ЭНЬ, я, ж -— шустрый низкого роста мальчик, малыш, Які каўжэнь, а што з яго дзеецца? (Семянцова, Беш. р.) КАЎЗЕЛЬ, ю, я, м.—каток на льду. Ён быў на каўзялі (Пустыню,ў Сен. р). КАЎКА, ж.—галка. Monedula turrium Brehm. Каўкі ядуць усякую падлу (Лужасна, Куз. p.). К А Ў К А Ц Ь, дзс. — мяукать. Кошка каўкала (Чарнагосьці, Беш. ўp.). КАЎНЕР, а, ж — воротник. У шубе знасіўся каўнер (Хадулава, Куз. ўр.). КАУНЯРЦЫ, оў, ж — воротнички рукавов, манжеты. Наста вышыла сабе прыгожыя каўнярцьі (Оўсішча, Сен. p.). КАЎЧЭГ, у, м.— пенал. Янка ссорыў каўчэг(Лук'янова,Сен. p.). КАХАНЬНЕ, н.—любовь. Знаем яго падплоТнае каханьне! (Селішча, Беш. р.). КАХАЦЦА, дзс. — любиться. Яны доўга кахаліся (Чашнікі, Чаш. p.). КАХАЦЬ, дзс.—любить. Малец кахаець дзеўку (Траяны, Беш. р
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

лукянова
6 👁
 ◀  / 394  ▶