КАСЬЦІЦЬ, дзс.— сорить на пол. Ягор, не касыді на пол, а то матка задась (Косы, Віц. р.). КАСЫДЮЛЬКА, ж. - у с ржаного или ячменного колоса. Касьцюлька пупала ў вока (Ульлянавічы, Сен. р.). КАСЬЦЯНКА, ж.— костяника. Rubus saxatilis L. Касыдянкі яшчэ ні п а с ь п е л і (Лужасна, Куз. p.). KAT, a, м.— палач. Кат еты, толькі мучыць (Лужасна, Куз. p.). КАТАВАЦЬ, дзс.— бить. Яго добра катавалі (Падрэзы, Чаш.р.). КАТАНКА, ж. — 1) кофта. Падай сюды катанку! (Вяжышча, Беш. р.); 2) валенок. Злубянелі мае катанкі (Навасёлкі, Сен. р,). КАТАР, у, ж~насморк. Rhinitis. Катар ні даець пакою каторую нядзелю (Лужасна, Куз. р.). КАТАРГА, ж.— кроме общего значения— насморк. Rhinitis. Пурым не сьвята, а катарга не хвароба (Вядрэнь, Чаш. р.), КАТЭЛКА, ж.— хлебный, глинянный шарик. Давай катэлкі робіць! (Высачаны, Выс. р.). КАТЛЯК, а, ж —короткий кусок бревна. На што ты парэзаў бервяно на катлякі? (Сянно, Сен. р.). КАТЛЯР, а, ж — медник. Вынясі катляру апалоў зьнітаваць (Залужжа, Беш. р.). КАТОК, а, ж — колесо телеги. У мяне адзін каток саўсім разваліўся (Пустыр, Cip. р.). КАТУЛКА, ж.— 1) телега для возки больших камней. Бяры катулку i едзь за каменьнем (Максімава, Куз. р.); 2) круглая чурка, подкладываемая под ухват, чтоб легче вставить горшок в печь. Падай катулку, буду саган ставіць у печ (Раманаўка, Сен. р.); 3) каток из бревна для укатывания посевов. Запражы катулку, ды прыкатай авёс (Кабішча, Куз. р.). КАТУХ, а, ж --1), хлевок, курятник. Загані курэй ў катух (Стаішча,Чаш.р.); 2)закром для корнеплодов. Катух адгарадзілі дзеля бульбы (Зямковічы, Сен. р.); 3) треугольная кормушка. Ідзі ў катух сена ўкінь (Каверзіна, Меж. w p.). КАУБЫР, а, ж — крынка для молока. Каўбыр памый тады малако цадзі (Сукрэмна, Сен. р.). КАЎГАНКА, ж.— кружка, находящаяся в бане для разливания воды. Дайце каўганку (Доўгае, Беш. р.). КАУЖЭНЬ, я, ж -— шустрый низкого роста мальчик, малыш, Які каўжэнь, а што з яго дзеецца? (Семянцова, Беш. р.) КАЎЗЕЛЬ, ю, я, м.—каток на льду. Ён быў на каўзялі (Пустыню,ў Сен. р). КАЎКА, ж.—галка. Monedula turrium Brehm. Каўкі ядуць усякую падлу (Лужасна, Куз. p.). КАЎКАЦЬ, дзс. — мяукать. Кошка каўкала (Чарнагосьці, Беш. ўp.). КАЎНЕР, а, ж — воротник. У шубе знасіўся каўнер (Хадулава, Куз. ўр.). КАУНЯРЦЫ, оў, ж — воротнички рукавов, манжеты. Наста вышыла сабе прыгожыя каўнярцьі (Оўсішча, Сен. p.). КАЎЧЭГ, у, м.— пенал. Янка ссорыў каўчэг(Лук'янова,Сен. p.). КАХАНЬНЕ, н.—любовь. Знаем яго падплоТнае каханьне! (Селішча, Беш. р.). КАХАЦЦА, дзс. — любиться. Яны доўга кахаліся (Чашнікі, Чаш. p.). КАХАЦЬ, дзс.—любить. Малец кахаець дзеўку (Траяны, Беш. р