КАНАВАЛ, а, м, — коновал, ветеринар. Канавал склаў жарабка (Рыбчына, Cip. p.). КАНАЗОБКА, ж. — лукошко. Падай сюды Каназобку, Марыся! (Астроўна, Віц. p.). КАНАПА, ж. — жесткий диван без спинки. УЗьмітраковых у старэй хаце лаўкі, а ў новай канапы (Кузьміно, Сен. р.). КАНАПАДЗЬ, ж. — сгусток коломази. Кала калёс канападзі вазьмі (Сукрэмна Сен. р.). КАНАПАТКА, ж. — н о ч н а я лампа без стекла. Запал i ты канапатку (А с ь к е рш ч ы н а, Беш. р.). КАНАЦЬ, дзс. — 1) умирать. Наш Ёска канаець (Сукрэмна, Сен. р.); 2) страдать, стонать от боли. Ходзіць I канаець рукой (Вяжышча, Беш. р.). КАНЕШНА — конечно. Ну, канешна, я не пайду (Чарнагосьці, Беш. р.); 2) непременно. Ты канешне прыдзі ка мне (Лужасна, Куз. р.). КАНДРАЦІКІ, аў, м. - дубровка, вероника. Veronica Chain aedrys L. A кандрацікі там растуць (Высачаны, Выс. p.). КАНДЗЕЙКА, ж. — кружка. Падай кандзейку з вадой (Вяжышча, Беш. p.). КАНОПЛІ, КАЛОПНІ, ж.— конопля. Cannabis sativa L. ВерабЧ каноплі паклевалі (Рудня, Аз. p.). Ha гародзе пасеялі калопні (Вядрэнь, Чаш. p.). KAHTAP, у, м. — гиря. Вясы ё, a кантароў няма ( З а а з е р ' е, Сен. p.). КАНУРКІ, ж. — к р у ж е в а. Марыля пляцець кануркі кпасьцілцы (Марозаўка, Сен. p.). КАНЦАВЫ— живущий на краю деревни. Канцавых яшчэ няма (Мянюцева, Сен. р.). КАНЦЫЛЯРЫЯ, ж.- к а н ц е лярия. Ня плюйся у канцылярыі (Бешанкавічы, Беш. р.). КАНЧАНЕ, зб.— живущие на концах деревни. Гэтыя канчані носяць пастуху пазьней, а тыя канчані носяць раней (Запрудзьдзе, Сен. р). КАНЬКАЦЬ, дзс. — выпрашивать. Што ты ў яго канькаеш? (Ульлянавічы, Сен. р.). КАНЮШЫНА, ж. — к л е в е р. Trifolium pratense L. Дай каню канюшыны калі думаеш ехать (Навасёлкі, Сен. р.). КАНЯ, i, ж-—лунь. Circus cyaneus L. (?) Каня крычыць—дождж будзець (Рыбчына, Cip. р.). КАНЯЧЫЯКАПЫТКІ— копытник. Asarum europaeum L. Канячыя капыткі зацьвілі (Астроўна, Віц. p. КАПА, ж. — 1) кожанная покрышка на хомуте. Рымар прышыў к хамуту новую капу (Вішкавічы, Чаш. р.); 2) цветное одеяло из бумажной ткани. Сёньня на кірмашы баба прадавала капу ГВішкавічы, Чаш. р.). КАПА, ж- — мера счета снопов и под. в 60 единиц. Я ў тым гаду на етым куску нажаў 10 коп жыта (Халамер'е, Аз. р.). КАПАЦЕЦЬ, дзс. — к о п т е т ь. Капаціць капцёлка (Сукрэмна, Сен. р.). КАПАЦЬ, дзс. — капать. На дварэ дожджык капліць—-у Янкі шапка мякніць ( С у к р э м н а, Сен. р.). КАПАЦЬ, дзс. — рыть, копать. Капаюць яму(Храпавічы, Куз. р.); Нада бульбу капаць (Л ю б i ч ы, Беш. р.). КАПАЧ, а, м., КАПАРУЛЯ, ж.— навозный крюк. Забыў бацька капач (Янавічы, Сур. р.). Вазь