мі капарулю й ідзі скапывать навоз (Навасёлкі, Сен. p.). КАПАЧКА, ж.~капелька.Я цябе ні шкадую ні капачкі (Пушкары, Сен. p.). КАПЕЦ, a, л*. — 1) межевой столб. Што ты капца ня відзіш — гэтак закасіў майго (Заазер'е, Сен. p.); 2) яма для сбережения картофеля на зиму. Мы бульбу заўсёгды сыпем у капцы на зіму (Заааер'е Сен. р.); 3) курган. У нас у бару раскапалі бальшы капец i нашлі гаршчок (Русінава, Сен. р.). КАПЕШКА, ж.--копна. Нагроб тры капешкі сена (Бешанкавічы, Беш. р.). КАПЭРУС — гибель, конец. Мне чуць ня быў капэрус (Яцукі, Беш. р.). КАШИЦА, ж. — часовня. Недалёка ад нас ёсьць капліца (Рудня, Аз. р). КАПТАН, а, м. — кафтан, жакет. Марылька, апрані каптан (Падрэзы, Чаш. р.). КАПТУР, а, м, — в е р х н я я часть кухонной печи, переходящая в дымоход. Пабялілі каптур (Янавічы, Сур. р.), КАПУСТА, ж. — 1) капуста. Brassica oleracea L. Капуста сёліта выгарала на гародзі (Лужасна, Куз. р.); 2) щи. Мама, налі мне капусты (Кузюціна, Аз. р,). КАПУТ—смерть, конец. Табе будзіць там капут (Выгары, Куз. р.).и КАПЦЁЛКА, ж. — коптилка, лампа без стекла. Капцёлка закапціла хату (Дабрамысьль, Лёз. р.). КАПЦЮР, а, м.— коготь. Мама, а? мама! курыца капцюр зламала (Ваяводкі, Віц. р.). КАПЧОНКА, Ж- —* ветчина. 3 сьвіньнячага сьцягна робіцца капчонка (Лагавая, Аз. р.). КАПШУК, а, м.—кисет. Поўны капшук табакі (Чарніца,Лёз.р.). КАПЫЛ, а, м.— 1) сапожная калодка. У нашага шаўца ёсьць толькі вялікія капылы (Падрэзы. Чаш. р.); 2) вертикальная стойка в полозьях поддерживающая пол саней. Капылы новыя пастаў, дык будуць сані (Гарадок, Гар. р.); 3) мотыга. Капылом капылюць ляды (Жалудова, Лёз. р.). КАПЫТ, а, м. — копыто. У каня капыты бальшыя (Лужасна, Куз. р.). КАПЯК, а, м.— копна снопов, сложенных колосьями внутрь. Во, сколькі капякоў! (Гарадок, Гар. р.). КАРАБАЦІЦЦА, дзс. — коробиться. Мой грабянец пачаў карабаціцца (Навікі, Беш. р.). КАРАБОК, а, л*.—спичечная коробка. Ці ёсь у цябе карабок? (Касачы, Лёз. р.). КАРАВАЙ, ю, м.~свадебный пирог. УЯнкі на вясельлі дзялілі каравай (Сянно, Сен. р.). КАРАВЫ— корявый. Спаднік каравы (Зямковічы, Сен. р.). КАРАГОД, а, у, м.~ 1) хоровод. Пойдзем гуляць у карагоды (Оўсішча, Сен. р.); 2) ряд копен. Бач, карагад бабак наставіў (Гарадок, Гар. р.). КАРАГОЛЬ, ю, т. — ястреб, перепелятник. Accipiter nisus L. Як вісока караголь паляцеў! (Валькі, Сур. p.). КАРАК, у, м. — затылок. Тоўсты карак, як у сьвіньні (Капланы, Сен. р.). Пар. акарак. КАРАЛІ, яў, зб.—бусы. Начал! каралі на шыю (Падрэзы, Чаш. р.). Пар. кралі