ДЗЯЦІНУХА, ДЗЯЦІНЬНІЦА, ж.—наседка. Дзяцінуха з цыплятам! забралась у лехі (Клюі, Куз. p.). Дзяціньніца сядзіць доўга нешта (Хадулава, Куз. p.. ДЗЯЦІНСТВА, н.— д e т c т в o. Цяжкое яго дзяцінствабыло(Асінаўка, Выс. p.). ДЗЯЦЮК, а, M.—t) холостой парень. Як я быў дзяцюком, дык клопату было меней (Пустынкі, Сен. р.); 2) вообще парень. УЯнкі служыць добры дзяцюк (Ульлянавічы, Сен. р.). ДЗЯЧЫХА, ж.— жена псаломщика. Дзячыха не даець араць (Расна, Сен. р.). ДЗЯЧЫЦЬ, дзс. — говорить (о ребенке). Яна ўжо нешта дзячыла (Заазер'е, Сен. р.). I. I, зл.—и. 1 азяро блізка. Былі мы, былі й яны (Унава, Лёз. р.). I, вкл.—удивление. І, якей жа ты дурнэй! (Горбава, Лёз. р.). ІВАНЬКАВЫШАПАЧКІ — колокольчики. Campanula glomerata LВянок быў сплецен з Іванькавых шапачак (Вядрэнь, Чаш. р.). ІГЛІЦА, ж.—поперечный деревянный брусок, скрепляющий дверные доски. Пасадзім доскі на ігліцы (Асіпова, Аз. р.). ІГОЛКА, ж. — игла. Дай мне іголку (Лагавая, Аз. р.). ІГРАЦЬ, дзс.— 1) играть. У гуселькі іграючы i песенькі сьпяваючы (Яноўшчына, Беш. p.); 2) петь. Во, мы песьню сяньня ігралі (Лагавая, Аз. p.). ІГРЭЦ, a, м. — игрок. Нашлі іграца на жулейцы (Амільянова, Лёз. p.). ІГРУША, ж. — груша. Купіла ігруш сабе (Застадолеле, Сен. p.). ІГРУШЫНА, ж,—грушевое дерево. Пасадзіў ігрушыну (Альтова, Віц. p.). ІГРЫШЧA, н. — вечеринка. Мар'я, ці пойдзеш ты у Кайкава на йгрышча? (Лахманы, Аз p.). ІДАЛ, а, ж —дьявол. Во, ідал навязаўся на цэлу ноч (Лазукі, Чаш. p.). ІДАЛЬСКІ—ўдьявольский. Ідальскае дзела робіў на Купала (Лазукі, Чаш. p.). ІЗАБАЛЬ— в самом деле. Ізабаль, Кастусь пашоў к Марылі (Селядцова, Беш. p,). Пар. адзабаль. ІЗБОР,у, м.— первое воскресение великого поста. На Ізбора у Чашніках кірмаш ўВядрэнь, Чаш. р.). ІЗВОЗЬНІК, а, м.—возчик бревен и т. п. УІзвозьніках зарабляець (Лужасна, Куз. р.). ІЗГАРОДА.лс.-изгородь. Бацька пашоў гарадзіць Ізгароду (Шарыпіна, Беш. р.). Пар. азгарода. ІЗГІНУЦЬ, дзс.—пропасть. 1згінуў нейдзе ў лесе (Лужасна, Куз. р.). ІЗМЫЛІШЧА, «.— обрывистый берег подмытый водой. Во, якое ізмылішча тут!(Гарадок, Гар.р.). ІЗНОЎ — снова, ізноў прышлі мы ў тоя самае места (Оўсішча, Сен. р.). ІЗРЭБ'Е, н.— 1) волокно льна оставшееся после чесания его. Панясу ізрэб'е прась (Альшанікі, Беш. р.); 2) полотно из вышеуказанного волокна. 3 етага йзрэб'я пашыем штаны (Альшанікі, Беш. р.). Пар. зрэб'е