ІКАЎКА, ІКОТКА, ж.—икота. Янка зьеў капусты з алеем i ў яго стала ікаўка (Сьвеча, Беш.р.). Чым ета [котку прагнаць? (Горбава, Лёз. р.). ІКАЦЦА, две.— икаться. Ікаецца, бо ўспамінаюць (Бачэйкава, Беш. р.). ІЛГАНБНЕ, н.— ложь, лганье. Сваім ілганьнем Архіп вядомы (Пустыр, Cip. р.). ІЛГАЦЦА, дзс.— лгаться. Гладка ў яго сёньне ілжэцца (Лужасна, Куз. р.). ІЛГАЦЬ, дзс. — лгать. Ілжэш ты, як сабака (Мазалава, Куз. р.). ІЛГУН, а м. — лгун. Бальшэй ты ілгун ў(Варашылы, Куз. р.). ІЛЬЛЁУ В О З - -созвездие Большой Медведицы. Ільлёу воз ужо на поўдні (Сялец, Чаш. р.). ІЛБ НУ Ц Б, дзс. — липнуть, льнуть. Яна дужа ільнець да Архіпа (Лужасна, Чаш. р.). ІЛЬЦЬІ, ж,—вожжи. Кіруй каня ільцамі, а ня вачамі (Саўчонкі, Куз. р.). ІМБРЫЧАК, а, ж — чайник. У іморычку стаіць чай (Чараўкі, Сен. р.). ІМГЛА, ІМЖА, ІМЖАКА, ж.— мгла, мелкий дождик. Увесь дзень [дзе імгла (Нов. Сяло, Беш. р.). За імжою нічога ня відаць (Лужасна, Куз. р.). На дварэ ідзець імжака (Цяпіна, Чаш. р.). ІМЕЦЦА, дзс. — вериться. Ня імецца, што ён там быў (Іванск, Чаш. р.). ІМЖАВЫ— мглистый, Імжавая пагода сёньня (Красьніца, Чаш.р.), ІМЖЫЦЦА, дзс. — моросить. Сёньня дошч імжыцца (Мянюцева, Сен. р.). ІМЖЫЦЬ, дзс.— моросить. Пагода дранная— імжыць як увосень (Латыгаль, Сен. р.). ІМКНУЦЦА, дзс.— стремиться. Імкнецца, ліха ведае, куды (Балдыкова, Аз. р.). ІМОСЫДЕНЬКА, ж.— ваша милость. Вось як, мая імосьценька, маемся (Баранава, Куз. р.). ІМПЭТ, у, м.— 1) стремительность. Бег, бег I з імпэту папаў на лёд (Пятніцкая, Беш. р.). Пар. ампэт; 2) сотрясение воздуха от выстрела или грома. Мне як дало імпэтам, дык я чуць ачунеў (Вішкавічы, Чаш. р.). ІМПЭТАМ—стремительно. Воўк накінаўся на яго імпэтам (Бель, Выс. р.). ІМШАРА, ж.— моховое болото. На імшары расьцець мох (Баранаўка, Куз. р.). Пар. амшара. {МШЫЦЬ, дзс. — конопатить мохом. Хлеў нада імшыць (Пустынкі, Сен. р.). ІМЯ, и.— имя. Якягоімяйфамілія? (Латышы, Беш. р.). ІМЯЦЬ, дзс.— брать. Імець яго за жывое (Бель, Выс. р.). ІНАКШ—иначе. Інакш нязробіш (Асінаўка, Выс. р.). ІНАКШЫ, ІНШ Ы—иной. Гэта зусім інакшы начальнік (Сьвеча, Беш. р.). Ён іншы раз дужа бывав сярдзіты (Косы, Віц. р.). ІНАКШЫЦЬ.ІНШЫЦЬ, дзс,-изменять. Давай інакшыць, каб не пазналі (Лужасна, Куз. р.). Добра будзе—не нада іншыць (Дубнікі, Сен. р.). ІНДЫК, а, м,—индюк. Meleagris gallopavo domesticus. А сват ходзіць, харабруіць, як індык (Купіна, Віц. p.). ІНДЫЧАНЁ, н. — йндюшёнок. Індычыняты баяцца расы (Ульлянавічы, Сен. p.). ІНОДЫ—иногда, іноды i ённе сярдзіты (Бель, Выс. p.). Віцебскі Kpac'eu слоунік
Дадатковыя словы
kpaceu, імбрычку, імпэтам—стремйтельно
4 👁